Κυριακή 31 Μαΐου 2009

Άβουλοι ή Συνένοχοι;

Δεμένοι σαν τον Οδυσσέα στο κατάρτι της καραβέλας, με το όνομα"ΔΙΑΦΘΟΡΑ", συνταξιδεύουμε με την Ελλάδα της γαλάζιας και της πράσινης μίζας, με τη συνοδεία των παράφωνων τραγουδιών των παρηκμασμένων πολιτικών Σειρήνων.

Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

"Ελλάδα έχεις Ταλέντα" ή "Προεκλογικά Ταυροκάθαψια"


Λίγες σκέψεις με αφορμή το αποψινό «πολιτικό ριαλιτοπαίχνιδο»!
Όσοι εκ των πληγέντων από την παρούσα οικονομική κρίση, για τον άλφα ή βήτα τρόπο, δεν συνέβαλλαν στην αύξηση της πληρότητας των ξενοδοχείων {λόγω της Επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος} του Αργοσαρωνικού, του Αρχιπελάγους και της Ηπειρωτικής Χώρας, αναμένεται να προσέλθουν στις κάλπες, για να εκλέξουν τους υφιστάμενους του αγαπητού μας κ. Αλμούνια!
Είναι αλήθεια, ότι επικρατεί μεγάλος προβληματισμός στο εκλογικό σώμα, αναφορικά με το προς τα που πρέπει να κατευθυνθεί η ψήφος, μετά τα σοβαρά διλήμματα που του έθεσαν οι ηγέτες των δύο μεγάλων κομμάτων.
Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου προειδοποιεί τους πολίτες, ότι «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε»!
Ο πρωθυπουργός μας καλεί να διαλέξουμε ανάμεσα στην «υπευθυνότητα ή την ανευθυνότητα» ή ανάμεσα στην «υπευθυνότητα ή το λαϊκισμό»!
Μου φαίνεται απίστευτο, να μην έχει αντιληφθεί ο «ναυαγοσώστης» σοσιαλιστής πρόεδρος, ότι όχι μόνον έχουμε βουλιάξει, από καιρό, αλλά έχουμε πιάσει πυθμένα. Και δεν υπονοώ μόνον τις προσπάθειες που κατέβαλε γι΄αυτό η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, αλλά αναφέρομαι και στις αντιλαϊκές «πατητές»{της τελευταίας οκταετούς διακυβέρνησης}, από το κόμμα του.
Όντως, λοιπόν, «ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό»! Δεν εξηγείται αλλιώς η απόκρυψη πολιτικών και ποινικών ευθυνών για σωρεία προκλητικών σκανδάλων, τα τελευταία πέντε χρόνια, να χαρακτηρίζεται υπεύθυνη πολιτική!
Βέβαια, η ευθύνη βαρύνει εξ΄ολοκλήρου το εκλογικό σώμα που τα μικρά κόμματα, τα θυμάται μόνον στις δημοσκοπήσεις.
Για να μη μιλήσει κανείς και για την καλοστημένη παγίδα της αποχής! Λες και δεν υπάρχει η λευκή ή άκυρη ψήφος. Ακόμα, όμως, και σε αυτή την περίπτωση έχουν έτοιμο τον μπαμπούλα: Την...ακυβερνησία!
Ενώ σήμερα έχουμε...Κυβέρνηση!
Σας αφήνω με αυτό το πολύ σύντομο ανέκδοτο!

Άγγελος {Βαλής} και Λητώ Κατακουζηνού.


Στο χτεσινό φύλο της εφ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, διάβασα ότι το Ίδρυμα Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού, θα συμμετάσχει με 27 χαρακτικά διασήμων ελλήνων και ξένων εικαστικών καλλιτεχνών, από τη συλλογή του εν λόγω ζεύγους, στο Φεστιβάλ Χαρακτικής και Εκτυπώσεων «Πρώτη Έκδοση», που θα φιλοξενηθεί στην γκαλερί «Χατζηκυριάκος Γκίκας» της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, από την Τετάρτη (3/6).Σκέφτηκα, λοιπόν, πως είναι μια καλή ευκαιρία, να γνωρίσουμε «από πρώτο χέρι», αυτό το σημαντικό ζευγάρι της Αθήνας, που το διαμέρισμα του επί της λεωφόρου Αμαλίας, «υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα φιλολογικά σαλόνια της γενιάς του ΄30».Αυτό «το πρώτο χέρι», δεν είναι άλλο από το Γιάννη Τσαρούχη, στενό φίλο του ζεύγους Κατακουζηνού.Πηγή μου, ο πρόλογος του ζωγράφου στο βιβλίο της Λητώς Κατακουζηνού «Άγγελος Κατακουζηνός, ο Βαλής μου», από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
«Τον Άγγελο και τη Λητώ Κατακουζηνού εγνώριζα από πολύ παλιά. Ήταν η περίοδος που σκόπευαν να παντρευτούν. Και ο γάμος αυτός, ταιριαστός απόλυτα, ήταν το σύμβολο ανδρός και γυναικός, όπως τέλεια εκπροσωπούνταν από τον Άγγελο και τη Λητώ. Ο κόσμος εθαύμασε την ομορφιά των δύο νέων, που πραγματικά δεν μπορούσες να αποφασίσεις για το ποιος ήταν ωραιότερος. Αργότερα στο σπίτι τους γίνονταν συγκεντρώσεις ιστορικής σημασίας για την Ελλάδα. Επιστήμονες, πολιτικοί, συγγραφείς, φιλόσοφοι, ποιητές και κάθε είδους πνευματική άνθρωποι μπαινόβγαιναν εκεί. Και για όλο αυτόν τον πνευματικό κόσμο η Λητώ υπήρξε η μούσα. Ποιητικές βραδυές, ρεσιτάλ απαγγελίας, συναυλίες, φιλοσοφικές και φιλολογικές συζητήσεις ατέρμονες με κύρια εμψυχώτρια πάντοτε τη Λητώ. Ένα ιστορικό γεγονός μεταξύ άλλων υπήρξε η έκθεσις στο σπίτι τους των έργων του Θεόφιλου. Τα είχε εμπιστευτεί στο ζεύγος ο Τεριάντ και για πρώτη φορά τα παρουσίασε εκεί πριν τα μεταφέρει στο Παρίσι για την έκθεση στο Λούβρο. Ο Βαλής, ο οποίος εσπούδασε στη Γαλλία (Μονπελιέ, Παρίσι) και κατόπιν διαγωνισμού εξελέγη καθηγητής, κράτησε περήφανα την ελληνική υπηκοότητα, η απώλεια της οποίας θα του εξασφάλιζε μεγαλύτερες δυνατότητες για την εξέλιξή του. Ως μη Γάλλος και κατ΄εξαίρεσιν δίδαξε στη Μέκκα της Νευρολογίας που ήταν η Σαλπετριέρη και στο Λαριμπουαζιέρ. Εκτός από τους μεγάλους γιατρούς που τον είχαν αγκαλιάσει, γνώρισε στη Γαλλία και όλους τους πνευματικούς ανθρώπους της εποχής του, όπως τον Πικάσσο, τον Ματίς, τον Σαγκάλ, τον Μιρώ. Φυσικά εκεί έκανε παρέα και με τον συμπατριώτη του Στρατή Ελευθεριάδη (Τεριάντ), γνωστό και διάσημο τεχνοκρίτη και καλλιτεχνικό εκδότη.Ο Βαλής υπήρξε γιατρός της οικογενείας μου σε κρίσιμες περιπτώσεις. Ήταν γιατρός και γιατρικό μαζί, αυτός και η γυναίκα του Λητώ. Ο Βαλής είναι ένα σύμβολο της αδικίας και της ζήλειας που έχουν πάντοτε στην Ελλάδα οι διευθύνοντες για κείνους που στέκονται ψηλότερα. Ενώ η Γαλλία τον κύρηξε αντεπιστέλον μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας, η Ελλάς των ιθυνόντων τον αγνόησε. Δεν γίνηκε Ακαδημαϊκός της ομάδας εκείνης που είχε τι ιδεώδες του εξευρωπαϊσμού. Αμείφθηκε, όμως, με την αγάπη του του Λαού, ο οποίος ήξερεγια την αξία του ως ανθρώπου και ως επιστήμονος.Ο Βαλής και η Λητώ έγραψαν, μπορούμε να πούμε, ιστορία στον τόπο μας. Εκείνος με την επιστήμη του-διεθνώς αναγνωρισμένος, μέγιστος στην ειδικότητα του, εκπληκτικός στις διαγνώσεις του-και με την ψυχολογική βαθύτητα με την οποία αντιμετώπιζε την τέχνη. Γεγονός σημαντικό υπήρξε η επαφή της Ελλάδας με κορυφαίους Γάλλους και ξένους: γεγονός που πέτυχε ο Άγγελος Κατακουζηνός διοργανώνοντας διαλόγους με τους Έλληνες και συζητήσεις με τον νομπελίστα συγγραφέα Camus. Ντοκουμέντο το βιβλίο της Λητώς γι΄αυτόν. Η Λητώ, ως εμψυχώτρια, συγγραφεύς και σύντροφος τέλεια, συμπλήρωσε ό,τι εκείνος προσέφερε.Πάντοτε θα θυμούμαι τον Άγγελο με την αγάπη που του αξίζει.

Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Σύγχρονοι τρόποι εκπολιτισμού!


Μαστιγώστε μας Maitres, μήπως και εκπολιτιστούμε! Οι βάρβαροι>>!

Αχ, πολύ το φχαριστήθηκα! Έγινε στην αθηναϊκή φουάρ ART ATHINA, της «γάτας με τις εννιά ουρές»! Καλέ, τι OPUS DAY και κολοκύθια. Ποιος είδε τον καλλιτέχνη να οργώνει, με το μαστίγιο, την πλάτη του εθελοντή φιλότεχνου και δεν γύρισε ο μάτης του τα μέσα έξω!

Maitre μου, πράξατε πάρα πολύ καλά! Εγώ θα σας συμβούλευα το συμβολικό σας αυτό artistic event να μη μείνει μόνο στο στάδιο της καλλιτεχνικής έκφρασης. Θα σας πρότεινα κάτι ακόμα πιο ρηξικέλευθο. Να το χρησιμοποιήσετε (εσείς και όποιοι άλλοι από τους συναδέλφους σας επιθυμούν), και σαν μέσο τιμωρίας και συνέτισης όλων όσων από μας έχουμε διαφορετική αντίληψη περί τέχνης.

Η αλήθεια είναι ότι κρατάμε μια στείρα θέση πάνω στον τρόπο που εκφράζεται η σύγχρονη τέχνη, σε όλες τις εκφάνσεις της. Γι αυτό, σας παρακαλούμε Maitres,όλων των τεχνών: Μαστιγώστε μας! Ίσως, με αυτό τον τρόπο καταφέρουμε:

-Να κατανοήσουμε τις εσώτερες ανησυχίες των συγχρόνων καλλιτεχνών (όπως αυτές εκφράζονται στις δημιουργίες τους: καρπουζοβασίες, ακούσιες εκσπερματώσεις ιπτάμενων ανδρικών μορίων, με κατεύθυνση προς ιερά σύμβολα, γδαρμένα πτώματα με ανεξακρίβωτα αίτια θανάτου, σακάτεμα στο ξύλο, καλή ώρα, και άλλα πολλά!)!

-Να συνετιστούμε και να μη δημιουργούμε προβλήματα στις ελεύθερες εκφράσεις των καλλιτεχνών, με τις φασιστικές πρακτικές μας, παρ΄ό.τι κάποιες από αυτές τις ελεύθερες εκφράσεις, μπορούν κάλλιστα να συναγωνιστούν σκηνές από το «ΣΑΛΟ 120 μέρες στα Σόδομα» του Παζολίνι!

- Να μπορέσουμε να κατανοήσουμε όλους αυτούς που πίνανε νερό στο όνομα των «εξεγερμένων καλλιτεχνών» του περασμένου Δεκεμβρίου, ενώ σήμερα φέρονται εξαγριωμένοι με τις πρακτικές τους: αυτές των τελευταίων ημερών!

-Να συμφιλιωθούμε με το θέαμα του σακατεμένου πέους του Γουίλεμ Νταφόε και τα ψαλλιδισμένα γεννητικά όργανα της Σαρλότ Γκενσμπούρ (στον «Αντίχριστο» του Λαρς φον Τρίερ), με το τεμαχισμένο πτώμα της πόρνης (στο «Kinatay» του Φιλιππινέζου σκηνοθέτη Μπριλάντε Μεντόζα), με τα κοψίματα λαρυγγιών που πιτσιλάνε τους φακούς των φωτογραφικών μηχανών! Να συνηθίσουμε, κάποτε, την οσμή και τη γεύση του σπέρματος και να ζεστάνουμε τις αισθήσεις μας με αναβλύζοντα αίματα!

Μαστιγώστε μας. Ματώστε μας, αγαπητοί μας Maitres! Αξίζουμε και τα χειρότερα!