Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

Διαδίκτυο: Οχετός, Σέχτα ή "ο φόβος φυλάει τα έρημα";


Την περασμένη Κυριακή είχα την ευκαιρία, παράλληλα με τις λεπτομερείς περιγραφές για τις δραστηριότητες του κ. Ερντογάν, στην Αθήνα,να ενημερωθώ από το ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, και συγκεκριμένα από τον κ. Ι. Κ. Πρετεντέρη, και για το τι πραγματικά συμβαίνει στη χώρα μας!
Έτσι, λοιπόν ο κ. Πρετεντέρης, μας θύμισε, μεταξύ των άλλων, στο άρθρο του “ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ;”, ότι <<ζούμε σε μια χώρα όπου κάηκε η Αθήνα επειδή ένας αστυνομικός δολοφόνησε έναν νεαρό, όπου μειοψηφίες φοιτητών κλέβουν κάλπες και δέρνουν τους καθηγητές τους, όπου η πολιτική αντιπαράθεση ελάχιστα διαφέρει από τη λεκτική βία, όπου η αμφισβήτηση της τάξης και της αστυνόμευσης χειροκροτείται από μεγάλη μερίδα του Τύπου, όπου το Διαδίκτυο χρησιμοποιείται ως οχετός, όπου ως διάλογος νοείται η εξόντωση του αντιπάλου, όπου η ανομία και η παρανομία αποτελούν τρέχουσα πρακτική.>>
Λυπάμαι, που θα προσβάλλω την εκλεπτυσμένη όσφρηση του εν λόγω δημοσιογράφου {εγώ, ένα από τα στερεά απόβλητα των λυμάτων του “Διαδικτυακού οχετού”}, με την κατάθεση των απόψεων μου, πάνω στις κοινωνικό-πολιτικές “διαγνώσεις” του.
Πριν, όμως, θα ήθελα να του επισημάνω, ότι παράλειψε να συμπεριλάβει στη “λίστα”, τον σοβαρότερο κίνδυνο, που διατρέχει σήμερα ο τόπος, που δεν είναι άλλος, από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της πρώτης με την τέταρτη εξουσία και ειδικότερα, τον ρόλο του Τύπου στις μέρες μας.
Το περίεργο θα ήταν να καεί η Αθήνα, επειδή ένας αστυνομικός πυροβόλησε στον αέρα, ή στα πόδια ένα κακοποιό , προκειμένου να τον εξουδετερώσει. Στα καθήκοντα των σωμάτων ασφαλείας είναι η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, η περιφρούρηση της έννομης τάξης, η αστυνόμευση για την αποφυγή εγκληματικών ενεργειών από το οργανωμένο έγκλημα, και όχι η εκμάθηση σκοποβολής πάνω σε ανήλικα άτομα.
Από τη στιγμή, που τα τηλεοπτικά “δελτία ειδήσεων”, θα αποφασίσουν να κλείσουν τα “παράθυρά” τους, {αγνοώντας το οικονομικό κόστος }, στους “επαγγελματίες καβγατζήδες πολιτικούς” και σταματήσει η “λεκτική βία”, είναι σίγουρο, ότι η “πολιτική αντιπαράθεση” θα πάρει τη θέση που της αρμόζει.
Αυτές οι “ μειοψηφίες φοιτητών”, που καταφεύγουν σε τέτοια αθέμιτα μέσα, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν μοχλός πίεσης, για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Υπάρχει τρόπος να απομονωθούν από τα υπόλοιπα μέλη των πανεπιστημιακών κοινοτήτων.
Είναι η δεύτερη φορά, αν δεν με απατά η μνήμη μου, που ο κ. Ι.Π χρησιμοποιεί εμπρηστικούς χαρακτηρισμούς για τους χρήστες του Διαδικτύου. Την προηγούμενη φορά είχε χαρακτηρίσει τους bloggers ως τρομοκράτες. Νομίζω, πως πρέπει να αποφασίσει, επιτέλους, τι είναι το Διαδίκτυο: <<οχετός ή σέχτα>>; Βασική προϋπόθεση για ένα τίμιο διάλογο, που δεν θα αποσκοπεί στην εξόντωση κανενός εκ των δύο “ αντιπάλων”.

Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

Ο Μάνος Χατζιδάκης και "Οι Κίτρινοι Νάνοι"

Ο Μάνος Χατζιδάκις δεχόταν κατά καιρούς επιθέσεις από μερίδα του τύπου, τόσο άθλιες μάλιστα, που μερικές φορές ξεπερνούσαν τα όρια του ρατσισμού. Και, φυσικά, όχι μόνον από την γνωστή “εφημερίδα”, που κύριο χαρακτηριστικό της ήταν ο φτηνός λαϊκισμός, ο κιτρινισμός και η σκανδαλοθηρία, αλλά και από τις εφημερίδες εκείνες που υπερηφανεύονταν για το υψηλό πολιτιστικό τους επίπεδο, την πίστη τους στη δημοσιογραφική δεοντολογία και το σεβασμό στον αναγνώστη.
Τα κύρια χαρακτηριστικά του Μάνου Χατζιδάκι, όπως η ισχυρή προσωπικότητα, η παρρησία και η καλλιτεχνική ιδιοφυία του, ενοχλούσαν αφάνταστα τους “ πνευματικούς και μη νάνους” της μικρής μας πόλης. Πολύ φοβάμαι, ότι κάποιοι ενοχλούνται ακόμα και σήμερα και ας έχουν περάσει 15 ολόκληρα χρόνια από τη θανή του.
Μεταφέρω τα πιο χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το σχόλιο του “ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΟΣΑ ΕΓΙΝΑΝ, ΓΙΑ ΟΣΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ, ΓΙΑ ΟΣΑ ΜΕΛΛΕΙ ΝΑ ΓΕΝΟΥΝ ΚΑΙ Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ”, που μεταδόθηκε από το Τρίτο πρόγραμμα, την τελευταία Κυριακή του Απρίλη του 1980, και που αναφέρονται στην προσπάθεια της ηθικής του εξόντωσης, αφού δεν υπήρχε η δυνατότητα της καλλιτεχνικής του εξαφάνισης!

«… Είναι γνωστό πως μες στον τόπο μας τα τελευταία χρόνια, ζούμε μια νέα δικτατορία που ακμάζει κι εκμεταλλεύεται τις συμπλεγματικές δημοκρατίες του καιρού μας. Την λεγόμενη, της Τετάρτης Εξουσίας. Την περιλάλητη δικτατορία του Τύπου. Και ο δημοσιογράφος, ο ανώτατος άρχων. Ανδροπρεπής σαν την κολώνια “Μπρουτ”, καθορίζει τιμές, αξίες και εισόδους στο χώρο της αθανασίας, με αυθαίρετες προδιαγραφές που τις χαράζουν ιεροφάντες της μετριότητας και της ανυπαρξίας…»
«… Κι έρχομαι στα υποσχεθέντα δείγματα νεοελληνικής δημοσιογραφίας, αρχίζοντας από μεσημβρινή εφημερίδα που διαφημίζει με πολυδάπανη επιμονή, πως είναι εφημερίδα που σέβεται τους αναγνώστες της. Η εφημερίδα λοιπόν αυτή, που τόσο διαφημισμένα “σέβεται” τους αναγνώστες της, βδομάδες, μήνες τώρα με παρουσιάζει μέσα από παλιές γκραβούρες κι εξακολουθεί να με παρουσιάζει βασικά, κίναιδο εσχάτης υποστάθμης, δαιμόνιο που εκτείνω τον βραχίονα μου στα αλλότρια, συνοδό εφήβων αλεξανδρινών προδιαγραφών, γνωστόν Χ που μου χρειάζεται βρεγμένη σανίδα, και μουσικό που αρκούμαι να παίζω το... όργανό μου…»
«… Συνεχίζω: Μετά την εκτέλεση της “Μελισσάνθης” μου στον Πειραιά, γράφει η εφημερίς “…” επί λέξει: Προσκλησιούχος, φίλος του Τρίτου προγράμματος και φύλου, ξεφωνίζει {και μεταφέρει γνωστή διάλεκτο των τραβεστί}…
«… Ας πάμε σ έναν άλλο δημοσιογράφο-έτσι θέλει να λέγεται-και υπογράφει αυτάρεσκα “…” { Κάποιος που ονομάζεται “…”-μαθαίνω}…»
«…Ακούστε τώρα δείγματα γραφής του. 21 Μαρτίου 1980: Καλλιστεία τραβεστί θα γίνουν στην Αθήνα στις 12 Απριλίου… γράφουν οι χτεσινές εφημερίδες. Η εκδήλωση θα μεταδοθεί από το “Τρίτο” του κ. Χατζιδάκι. Το Τρίτο σε εισαγωγικά, μήπως και μας διαφύγει το υπονοούμενο…»
«… Και η αθλιότης δεν προχωρά. Λασπώνει μόνο, γιατί αυτό γνωρίζει τέλεια να πράττει. Και θα τελειώσω με τον εξαίσιο αυτόν Κύριο, προσθέτοντας ένα ακόμα γραφτό του, ανεκδιήγητο, που δημοσιεύτηκε στις 14 Ιανουαρίου. Ήτανε σχετικό με το σχόλιο του Τρίτου πούχε τον τίτλο: “ Το Τραμ, ένα κινούμενο αντικείμενο πόθου και οι μαύροι κύκλοι της βραδυνής δημοσιογραφίας”. Σαφώς έπαιζα με τους τίτλους πρώτον, του Τέννεση Γουίλλιαμς “ Το Τραμ που ονομάζεται Πόθος”, και το έργο του Μπουνουέλ, “ Αυτό το σκοτεινό αντικείμενο του Πόθου” και τους “μαύρους κύκλους της βραδυνής δημοσιογραφίας”, εννοώντας τις φασιστικές μονάδες που κινούνται μέσα στη βραδυνή δημοσιογραφία. Το σχόλιο τελικά δεν μετεδόθη. Και να λοιπόν τι γράφει το “…” από την εθνικόφρονα θρησκευτική του στήλη: Θα ήθελα να πω στον κ. Χατζιδάκι, ότι αν οι μαύροι κύκλοι τον εμποδίζουν να συλλάβει το κινούμενο αντικείμενο πόθου, να μας το δηλώσει ευθαρσώς, μαζί με τις διαστάσεις του εν λόγω αντικειμένου…»
«… Δεν υπάρχει τέλος σ ό,τι έγινε, σ ό,τι γίνεται και σ΄ό,τι μέλλει να γενεί. Μα ίσως επανέλθω μι άλλη φορά, για όσα θα συμβούν ακόμα.

ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ: "ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ" ΕΚΔ ΕΞΑΝΤΑΣ

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

Ο τηλεοπτικός διαφωτιστής μας

Όπως διαβάζω στις τηλεοπτικές στήλες των εφημερίδων ,κατά πάσα πιθανότητα ,ο συμπεριλαμβανόμενος στη λίστα με τους εκατό σημαντικότερους έλληνες, κ. Λαζόπουλος, θα συνεχίσει το διαφωτιστικό του έργο από το γυάλινο τσαντίρι του, και την επόμενη τηλεοπτική περίοδο.
Έτσι θα μας δοθεί για μια ακόμα φορά η ευκαιρία, να τον παρακολουθήσουμε να "γητεύει" τους τηλεοπτικούς οπαδούς του, να εισάγει "καινά δαιμόνια" στους νέους, να "τρομοκρατεί" τους πολιτικούς και να σφυροκοπάει αλύπητα την εξουσία, την οποία "σιχαίνεται να φλερτάρει"!
Η αλήθεια είναι, ότι θα αποτελούσε μεγάλο πλήγμα για τον ναρκισσισμό και τον λαϊκισμό του, ή αποκαθήλωση του τσαντιριού του. Τόσο μεγάλο, που ίσως έπληττε ανεπανόρθωτα "το εξαιρετικό του ταλέντο να γίνεται τόσο επικίνδυνος", για τα κακώς κείμενα του τόπου.
Λέγεται, ότι έχει δηλώσει πως είναι "ο νέος Αριστοφάνης". Δεν ήμουν αυτήκοος μάρτυρας και έτσι δεν μπορώ να έχω άποψη πάνω σε αυτό το θέμα.
Εκείνο, όμως, που μπορώ να καταθέσω, με το χέρι στην καρδιά, είναι ότι στην τηλεοπτική του εκπομπή της περασμένης Τρίτης, παραδέχτηκε ότι ο τίτλος του αριστοφανικού καλλιτέχνη, ανήκει δικαιωματικά {από που κι ως που;}στον ηθοποιό κ. Καρακατσάνη, ο οποίος για εντελώς ανεξακρίβωτους λόγους, κάθε φορά που εμφανίζεται στην τηλεόραση {και δεν είναι λίγες} εκφράζεται με τα καλύτερα λόγια για τις "γυναίκες και τους πούστηδες"! Άβυσσος η ψυχή...
Εν αναμονή, λοιπόν, της επιστροφής του τηλεοπτικού μας διαφωτιστή!
Τηλεόραση και διαφημιστές, θα φροντίσουν, όπως πάντα " για μας, πριν από μας"!

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009

Αυτός, Αυτή και "Οι Μυστήριοι"!

Ο, συνήθως λειτουργών ως "ταύρος εν υαλοπωλείο" κ. Πάγκαλος, σε μία έκρηξη αισιοδοξίας,για την υποτιθέμενη απήχηση που μπορεί να έχει ακόμα μέσα στο εκλογικό σώμα, δήλωσε,με το γνωστό οργίλο ύφος του, ότι δεν θέλει για ψηφοφόρους του, όλους αυτούς που απείχαν από τις πρόσφατες Ευρωεκλογές. Σαφώς και δεν φταίει αυτός. Όλη την ευθύνη την φέρει ο πρόεδρος του κόμματος του, που δεν έχει στείλει, ακόμα, τα παλαιοκομματικά "βαρίδια" του κόμματος στο " νεκροταφείο των πολιτικών ελεφάντων",για να απαλλαγεί ο τόπος μια και καλή από αυτά.
Η "στόμα έχει και μιλιά δεν έχει" κ. Παπακώστα, χαρακτήρισε ηλίθιους όλους όσους δεν πήγαν να ψηφίσουν. Σίγουρα μέσα σε αυτούς θα συγκαταλέγονται και πολίτες, που την είχαν ψηφίσει κατά το παρελθόν. Θα αποδειχτούν αληθινές οι κατηγορίες της, αν "oι ηλίθιοι" του 48%, δεν την στείλουν στην κουζίνα της, στις αμέσως προσεχείς εθνικές εκλογές.
Όλοι εμείς οι "Ηλίθιοι", ψηφοφόροι όλων των κομμάτων, ήρθε η ώρα να αποδείξουμε , ότι η "ηλιθιότητα" μας είναι όντως ...αήττητη!

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

Η χαμένη ευκαιρία του εκλογικού σώματος και των πολιτικών κομμάτων


<<Οι πολιτικές παρατάξεις βασίζονται πάνω σε μια φορτισμένη παρεξήγηση των μαζών. Οι μάζες νομίζουν πως εκπροσωπούνται και οι παρατάξεις με την σειρά τους, νομίζουν ότι εκπροσωπούν. Λάθος καλοπροαίρετο, που δημιουργεί κακοπροαίρετες σχέσεις, που υποσκάπτουν την δομή της πολιτείας...>> ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΗΣ

Φυσικά και δεν αναφέρομαι στην συμβολή μας, για την πραγματοποίηση μεγαλύτερης συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αναφέρομαι στην αδυναμία μας , να σταματήσουμε την καθοδική μας πορεία ως κοινωνίας, απόρροια της πολιτικής μας ανωριμότητας και της απόλυτης έλλειψης καλλιέργειας.
Γιατί τι άλλο μπορεί να σημαίνει το 69%, που παραχωρήθηκε, ελαφρά τη κάρδια, στα δύο μεγάλα κόμματα; Ασυζητητί συνυπεύθυνα για τη σημερινή ζοφερή εικόνα της χώρας.
Γιατί τι άλλο μπορεί να σημαίνει μία αποχή της τάξεως του 48%, πίσω από την οποία {και τις δημοσκοπικές εταιρίες, φυσικά} η σημερινή άβουλη και παραπαίουσα κυβέρνηση, προσπαθεί να δημιουργήσει ερείσματα για να δικαιολογήσει το έλλειμμα εξουσίας, που παρουσιάζει εδώ και πάρα πολύ καιρό; Τότε μόνο θα μπορούσαμε να μιλούσαμε για "συνειδητή αποχή", αν το αποτέλεσμα τούτο παρουσιαζόταν μετά από εκλογική αναμέτρηση σε χειμερινή περίοδο και εκτός εορταστικού τριήμερου.
Γιατί τι άλλο μπορεί να σημαίνει η ενίσχυση του κόμματος των ακροδεξιών τάσεων και ακραίων θέσεων, του κ. Καρατζαφέρη; Το αποτέλεσμα αυτό καθ΄εαυτό , φανερώνει έλλειψη ιστορικής μνήμης και απουσία κοινωνικής ευαισθησίας.
Και μέσα σε όλα τούτα η αποκαρδιωτική παρουσία των βουλευτών, υποψηφίων και μη, στα τηλεοπτικά πάνελ, που μας διαβεβαίωναν για τη λήψη του μηνύματος των Ευρωεκλογών, διαψεύδοντας το άμεσα, με τις συνήθεις πρακτικές τους που δυναμιτίζουν τον διάλογο και συσκοτίζουν έτι περαιτέρω τον ανενημέρωτο πολίτη.
Θλιβερές και άνευ σχολίων οι δηλώσεις πλήρους αισιοδοξίας των πολιτικών αρχηγών.
Αστείο το επιχείρημα του εκλογικού σώματος, περί τιμωρίας των δύο μεγάλων κομμάτων και ενίσχυσης της δύναμης των μικρών. Μια ματιά στον επίσημο εκλογικό χάρτη,{site υπουργείου Εσωτερικών} από τον οποίον απουσιάζουν οι χρωματικές απεικονίσεις των μικρών κομμάτων, διαψεύδει πανηγυρικότατα αυτό το επιχείρημα.
Είναι και αυτός ένας τρόπος, να πιστεύουμε ότι είμαστε ο κυρίαρχος Λαός!

Κυριακή 7 Ιουνίου 2009

Σκέψεις της τελευταίας στιγμής


Στα σκουπίδια του σουπερμάρκετ ψάχνει ο εικόνοζόμενος Βρετανός για να βρει τρόφιμα. Γι΄αυτή την Ευρώπη δεν ακούσαμε πολλά...{φωτό & λεζάντα,εφ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, Σαββάτο 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2009}

Λίγες ώρες πριν από το άνοιγμα της κάλπης και ακόμα δεν έχω αποφασίσει πιο σύνθημα πρέπει να ψηφίσω, για να έρθω πιο κοντά στην Ευρώπη των 20 εκατ. ανέργων και των 80 εκατ. φτωχών. Τη γονατισμένη από την οικονομική κρίση {λόγω λάθους επιλογής οικονομικού μοντέλου} και με την ανάπτυξη σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός.
Ο κ. Καραμανλής, με θέλει σύμμαχο του. Ευχαρίστως, και με όλη μου την καρδιά, αν μπορούσα να συμμαχήσω με όλους αυτούς τους κυρίους μειωμένης ηθικής αντιστάσεως, που έχουν επανδρώσει την καραβέλα "ΔΙΑΦΘΟΡΑ", που ναυπήγησαν κάποιοι από τους συνεργάτες του. Μπορεί κανείς να συμμαχήσει με την ιδέα ενός ανοχύρωτου πολίτη; Με ένα κράτος που απαξιώνει τον πολίτη του, κάθε μέρα και περισσότερο, και του έχει αποστερήσει την ποιότητα ζωής, την οποία και ακριβοπληρώνει με τη στυγνή φορολογία που του επιβάλλεται συνεχώς και αδιαλείπτως; Πιστεύει ο πρωθυπουργός ότι μπορώ να συμμαχήσω με τις πρακτικές του κ. Αλμούνια, δίνοντας λευκή επιταγή για την εφαρμογή των νέων σκληρών οικονομικών μέτρων, που έχει στο συρτάρι του, προσφέροντας, έτσι, στον εαυτό μου για αντάλλαγμα, την περαιτέρω κοινωνικό-οικονομική μου εξαθλίωση;
Λένε πως η Ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Ακριβώς αυτό συμβαίνει, μετά 28 ολόκληρα χρόνια, με το εξόχως λαϊκιστικό σύνθημα του κ. Γ. Παπανδρέου: "Πρώτα ο Πολίτης"! Κάτι παραπλήσιο, αλλά εξ ίσου ηχηρό, μου είχαν υποσχεθεί και στις μέρες δόξας του σοσιαλιστικού κινήματος: "To ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο Λαός στην εξουσία"! Όλοι, σχεδόν, γνωρίζουμε που έφτασαν τα μέλη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και που κατέληξε η εξουσία του πόπολου. Άντε το πολύ-πολύ μέχρι τα πρώτα τραπέζια των σκυλάδικων! Νομίζω πως το παρόν σύνθημα του κ. Παπανδρέου, είναι και ολίγον σιβυλλικό. Όταν λέει "Πρώτα ο Πολίτης" εννοεί ότι ο πολίτης θα είναι πρώτος στην agenda της μελλοντικής κυβέρνησης, ή θα είναι ο πρώτος που θα βουλιάξει, σε ενδεχόμενη αποτυχία της;
Οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας και αποκλειστικοί υπερασπιστές του δικαίου, σύντροφοι της Αριστεράς, πολύ με έχουν μπερδέψει. Αφού θέλουν την Ευρώπη έξω από την Ελλάδα ή και το αντίστροφο, γιατί οι ίδιοι επιμένουν να συμμετέχουν στις Ευρωεκλογές; " Μήπως απώτερος στόχος τους είναι να αλώσουν το σύστημα από τα μέσα, όπως ακούγεται από κάποιους αντιδραστικούς κύκλους;" Ακόμα θα ήθελα να ρωτήσω: αφού πιστεύουν στην αποτελεσματικότητα της ανυπακοής, γιατί καταφεύγουν στην τιμωρία της διαγραφής, όταν αυτή εκδηλωθεί στο κόμμα τους; Η τοποθέτηση μου θα μπορούσε να εκληφθεί σαν αντίδραση στη στάση που κράτησαν οι σύντροφοι στο Σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, για τα ομόφυλα ζευγάρια, καθώς και στην γενικότερη στάση απέναντι στηνLGBT κοινότητα. Μπορεί και να είναι έτσι!
"Αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται, γιατρέ, εδώ πέρα, η άλλη μισή στην Κουμουνδούρου βρίσκεται"! Δεν μπορώ να το κρύψω από τους αγαπητούς μου, Αλέκο και Αλέξη! Εκείνο που με φρενάρει, είναι μήπως για την αντιμετώπιση των "αναγκών των πολλών", αποφασίσουν να συνεργαστούν στο Κοινοβούλιο, με κόμματα που ενδιαφέρονται για τις "ανάγκες των λίγων και εκλεκτών"!
Αιτία που δεν θα τιμήσω με τη ψήφο μου το κόμμα του κ. Γ. Καρατζαφέρη, είναι το σύνθημα "ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ, ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΛΟΓΟ-ΨΗΦΙΣΕ". Και τούτο διότι αν ποτέ το κόμμα του ερχόταν {ο μη γεννητω} στην εξουσία, δεν θα μπορούσαμε ούτε να μιλήσουμε, ούτε να ψηφίσουμε!
«ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ "ΠΟΛΙΤΡΙΕΣ", ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ, ΚΑΛΑ ΜΑΚΡΟΒΟΥΤΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΑ!»

Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

Πολιτικες σκοπιμότητες και Lifestyle πολιορκούν την Οικολογία


Η σκληρή πραγματικότητα, πίσω από τον ξαφνικό έρωτα των πολιτικών για την Πράσινη Ανάπτυξη, που εκδηλώθηκε εντελώς τυχαία {sic}, λίγες μέρες πριν από το άνοιγμα της κάλπης!
Το αυτό ισχύει και για την γνωστή εκείνη μερίδα του περιοδικού τύπου,{ που ενθαρρύνει τις καταναλωτικές ανάγκες του γνωστού target group 15-44}, η οποία προετοιμάζει με πολύ έξυπνο, ομολογουμένως, τρόπο, τo οικολογικό lifestyle, με ότι αυτό συνεπάγεται!

Παγκόσμια ημέρα και ελληνική νύχτα
Ήρθαν οι ευρωκάλπες κι όλοι έγιναν ...οικολόγοι

5 Ιουνίου 2009. Για ακόμη μια φορά η χώρα μας τιμά αλά ελληνικά την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Οι δηλώσεις είναι βεβαίως στην ημερήσια διάταξη, μάλιστα εντονότερα από κάθε άλλη φορά. Ωστόσο, αυτή η όψιμη «πράσινη» στροφή του πολιτικού κόσμου πρέπει να αποδοθεί περισσότερο στις ευρωεκλογές και λιγότερο στην αγωνία για την κλιματική αλλαγή.
Το περιβάλλον, σε παγκόσμια κλίμακα, εκπέμπει SOS αλλά στη χώρα μας ο καθιερωμένος απολογισμός εξακολουθεί να μην είναι ιδιαίτερα αισιόδοξος.
- Συνεχίζει η Ελλάδα να εξαρτάται από συμβατικά καύσιμα σε ποσοστό 94,5%, και μάλιστα όταν η κατανάλωση ενέργειας αυξάνεται κατά 2,7% το χρόνο.
- Προωθούμε με γραφειοκρατικές αγκυλώσεις τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (αιολικά, μικρά υδροηλεκτρικά, βιομάζα, ηλιακά), που στη χώρα μας καλύπτουν μόλις το 4% των αναγκών, έναντι 30% στη Γερμανία, 43% στη Δανία και τη Σουηδία.
- Περιλαμβάνονται στις 30 πιο ρυπογόνες μονάδες της Ευρώπης οι εγκαταστάσεις της ΔΕΗ στον Αγιο Δημήτριο και στην Καρδιά Κοζάνης. Μάλιστα, καταλαμβάνουν τις δύο πρώτες θέσεις του «βρώμικου» καταλόγου.
-Συμμετέχουμε ενεργά στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, καθώς σε κάθε Ελληνα αναλογούν 12,4 τόνοι διοξειδίου του άνθρακα το χρόνο, 12% πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Βεβαίως, στη χώρα μας αντιστοιχεί το 0,4% της παγκόσμιας παραγωγής.
- Παράγουμε, λόγω ενεργοβόρων συσκευών, το 37% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, του σημαντικότερου από τα αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
- Προχωρούν με το «σταγονόμετρο» τα κίνητρα για εξοικονόμηση ενέργειας στα παλιά κτίρια με απλά μέτρα, που μειώνουν την κατανάλωση έως και 60% και την παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα έως και 2 τόνους το χρόνο ανά διαμέρισμα. Η Ελλάδα έχει ήδη καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αλλά 2,5 χρόνια μετά την ημερομηνία συμμόρφωσης δεν έχουμε εφαρμόσει την κοινοτική Οδηγία.
- Δοξάζουμε το Ι.Χ. ακόμα και για μικρές αποστάσεις. Μόνο στο λεκανοπέδιο χρησιμοποιείται για το 68% των μετακινήσεων, δηλαδή 6 εκατ. την ημέρα, όταν έχει αποδειχθεί ότι το 60% των εκπομπών ρύπων προέρχεται από την κυκλοφορία.
- Καταστρέφουμε τον δασικό πλούτο της χώρας. Μόνον στην Πελοπόννησο το καλοκαίρι του 2007 κάηκαν 1,77 εκατ. στρέμματα, από τα οποία το 55% ήταν δάση. Σοβαρές απώλειες σε επτά προστατευόμενες περιοχές. Στην Πάρνηθα αφανίστηκαν τα 2/3 του ελατόδασους, που θα κάνει 100 χρόνια για ν' αναγεννηθεί.
- Αδιαφορούμε, πολίτες και αρχές, για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Η ετήσια παραγωγή σκουπιδιών φτάνει τους 4,8 εκατ. τόνους το χρόνο, από τα οποία το 40% αφορούν την Αττική. Εξακολουθούν να λειτουργούν 400 τριτοκοσμικές χωματερές, σύμφωνα με την επίσημη θέση της κυβέρνησης. Η χώρα μας ήταν υποχρεωμένη να συμμορφωθεί ώς το τέλος του 2008 και να προχωρήσει σε γενναία προγράμματα ανακύκλωσης, ώστε να καταλήγει σε ταφή μόλις το 30% των υπολειμμάτων.
- Συνεχίζουμε την κατασπατάληση των υδατικών πόρων, παρά το γεγονός ότι η λειψυδρία είναι συνεχής απειλή για ένα μεγάλο μέρος της χώρας. Το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ οραματίζεται γήπεδα γκολφ. Μια εγκατάσταση 18 οπών απορροφά νερό που αντιστοιχεί σε ετήσια κατανάλωση νερού μιας πόλης 11.000 κατοίκων.
- Υποβαθμίζουμε τις θαυμάσιες ελληνικές ακτές. Παρά τις πρωτιές στις «γαλάζιες σημαίες», οι παραλίες μπαζώνονται, μολύνονται από ανεξέλεγκτη διάθεση λυμάτων και βιομηχανικών αποβλήτων, φράζονται από ξενοδοχειακές μονάδες και ιδιώτες που θεωρούν τον αιγιαλό «τσιφλίκι» τους.
Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, σήμερα, και από τα πολλά «θα» που ακούμε, ας κρατήσουμε μόνο την οργή μας και την εντεινόμενη διάθεση των πολιτών και κάποιων αρχών να προστατεύουν το πολυτιμότερο κεφάλαιο της Ελλάδας. Εμείς, αθεράπευτα αισιόδοξοι, θα γιορτάζουμε κάθε ημέρα. Ολο το χρόνο...
Χ.ΤΖ.
Πηγή: Κείμενο και Φωτό,εφ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009, {ΑΦΙΕΡΩΜΑ Η ΓΗ, Η ΚΟΛΑΣΜΕΝΗ}.

Παππούδες εν "ΔΡΑΣΗ"


Παρακαλώ να μη χαρακτηριστεί ο τίτλος ως ρατσιστικός.
Άλλωστε και ο γράφων παππούς είναι.
Τώρα είναι η ηλικία, είναι η πίεση των ημερών, τα λόγια των πολιτικών δεν ξέρω, αλλά "στράβωσα" λιγάκι με το "ελληνικό κοστουμάκι", δικής του εμπνέυσεως και ραφής,που θέλει να μας επιβάλλει ο υποψήφιος του κόμματος του κ. Μάνου.
Πιστεύω τουλάχιστον αγαπητέ μου Κύριε, να μην έχετε αντίρρηση και για τα Αντίδια αυγολέμονο με Μοσχαράκι;
Καλή σας επιτυχία!

Ο "Θεός" των μικρών κομμάτων!


Ποιος άλλος από τον ψηφοφόρο ή επί το ρεαλιστικότερο: Πελάτη! Άλλωστε δεν απέχει και πολύ από τις ιδιότητες που χαρακτηρίζουν τον απλό καταναλωτή!
Σαν τον πελάτη, κι αυτός, έχει δίκιο{πάντα προεκλογικά}, αλλά μετά ψάχνει να το βρει μαζί με το κομμένο χέρι του! Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο {κάλπη}, ουδέν λάθος του αναγνωρίζεται, και το σκάρτο εμπόρευμα {κυβέρνηση} μπορεί να το αλλάξει {συνήθως με ένα άλλο ακόμη πιο σκάρτο},μόνο μετά από 3 ή 4 χρόνια!
Τριάντα ένα μικρά κόμματα πρόκειται να αγωνιστούν, για να εξασφαλίσουν βήμα στο Ευρωκοινοβούλιο, προκειμένου, να μεταφέρουν τη φωνή αγωνίας μας, και να παλέψουν με τον κ. Αλμούνια, στα μαρμαρένια αλώνια του Στρασβούργου, για τα συμφέροντα μας!
Γλυκύτατο όνειρο, αφελούς Ευρωπαίου πολίτη, που μετατρέπεται σε εφιάλτη, όταν κάποια στιγμή παρεμβαίνει αποφασιστικά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προς βοήθεια του λατρεμένου μας επίτροπου Χοακίν!
Οι ρόλοι τόσο των μικρών κομμάτων, όσο και του εκλογικού σώματος, κατά την προεκλογική περίοδο είναι απόλυτα καθορισμένοι.Τα μικρά κόμματα προσπαθούν να αλιεύσουν όσους περισσότερους "αγανακτισμένους" πολίτες μπορούν,{με στόχο φυσικά, τη συμμετοχή τους στη νομή της εξουσίας}, ενώ το εκλογικό σώμα τα χρησιμοποιεί, μέσω των δημοσκοπήσεων, μόνο και μόνο για να τρομοκρατήσει τα κόμματα εξουσίας, όντας και το ίδιο τρομοκρατημένο, με το παραμύθι της ακυβερνησίας.
Χρόνια τώρα η ίδια και απαράλλαχτη ιστορία. Η αυτοδυναμία των δύο μεγάλων κομμάτων που κινδυνεύει, από τη μια μεριά και η αξιοπιστία των μικρών κομμάτων, από την άλλη.
Ένας φαύλος κύκλος, αποτέλεσμα των καλλιεργούμενων ψευδαισθήσεων από τους επαγγελματίες πολιτικούς.

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Περιμένοντας τις επινίκιες ωδές!

Η Επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, που συμπίπτει με τις Ευρωεκλογές, δεν πρόκειται, φυσικά, να επηρεάσει τις όποιες επιλογές του εκλογικού σώματος.
Δεν χρειάζεται να έχει κάποιος κληρονομικό χάρισμα, για να πει με βεβαιότητα, ότι ο μεγάλος κερδισμένος και τούτη τη φορά θα είναι ο δικομματισμός.
Νομίζω μια πικρή γεύση του πως σκέφτεται και πως επιλέγει ο Έλληνας, πήραμε με την ψηφοφορία για την ανάδειξη του πιο μεγάλου Έλληνα. Μια θλιβερή γενική δοκιμή, της πραγματικής παράστασης που θα δοθεί την ερχόμενη Κυριακή.
Οι φιλόσοφοι, που αποτελούν τους πυλώνες του Ελληνικού Πολιτισμού, βρέθηκαν ουραγοί στρατηλατών και πολιτικών.
Για τούτο οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, που γνωρίζουν τον ευμετάβλητο χαρακτήρα του Έλληνα, δεν έχουν κανένα λόγο να κραυγάζουν ή να δραματοποιούν τα γεγονότα.
Απλώς περιμένουν την επόμενη μέρα, για να καγχάσουν, με τις επινίκιες ωδές και των 33 κομμάτων!

3 λόγοι που η θειά μου η Αμερσούδα φορούσε 3 βρακιά!

1.-Γιατί το είχα απωθημένο, να χρησιμοποιήσω κι εγώ αυτό τo είδος τίτλου σε κείμενο μου.
2.-Γιατί έτσι λέει το ομώνυμο τραγούδι, με τη Σοφία Βέμπο, και
3.-Γιατί έτσι άρεσε στη θειά μου!
Σίγουρα αυτό το είδος τίτλου, {ποσοτικού προσδιορισμού} θα έγινε εισαγωγή από τον περιοδικό τύπο της αλλοδαπής,πιστεύω, όπως και η στήλη VERBATIM, από το περιοδικό "TIME".
Νομίζω, χωρίς να είμαι απόλυτα σίγουρος, ότι αυτού του είδους οι τίτλοι έκαναν για πρώτη φορά την εμφάνισή τους στα "Συγγράμματα Σεξουαλικής Εκπαίδευσης του Σύγχρονου Έλληνα", που εξέδιδε ο κ. Πέτρος Κωστόπουλος.
Η αλήθεια είναι ότι επιτελείτο σπουδαίο κοινωνικό έργο, μέσω αυτών των εκπαιδευτικών εγχειριδίων. Διότι παράλληλα με τις σεξουαλικές κατευθύνσεις, του τύπου «69 τρόποι για την αυτοδιαχείριση του πέους», καταβλήθηκε και μεγάλη προσπάθεια για την κοινωνική αποκατάσταση των βλαχο-γιάπηδων, της οριένταλ γκλαμουριάς και των βαλκανιο-σελέμπριτις.
Η οποία, προσπάθεια,όπως αποδεικνύεται, μέχρι και σήμερα, πέτυχε απόλυτα!
Είχες δεν είχες θείτσα μου, με αυτή σου την παραξενιά, με ξεστράτισες από το σοβαρό θέμα των Ευρωεκλογών!

Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

Η πολιτική εικόνα του παντοτεινού Έλληνα.

-- Ο Έλληνας σκέφτεται σαν ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ
- Μιλάει σαν ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ
- Ζει σαν ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΗΣ, και
- Συμπεριφέρεται σαν ΦΑΣΙΣΤΑΣ!

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

Ο σχολιαστής του Τρίτου Προγράμματος του Ουρανού και οι Λιλιπούτειοι!


Πέρασαν κι όλας 15 χρόνια (15 Ιουνίου 1994), από την «έξοδο» του Μάνου Χατζιδάκι.
Μέρες τώρα προσπαθώ να επισημάνω στα πολιτιστικά των εφημερίδων, κάποιες εκδηλώσεις στη μνήμη αυτού του ιδιοφυούς δημιουργού.
Θα μου πεις τώρα: «Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια!».
Οι Πανέλληνες παρακολουθούν τις αβρότητες που ανταλλάσσονται {στα πλαίσια του πολιτικού πολιτισμού}, ανάμεσα στον «εκλεπτυσμένο σοσιαλισμό» και τον «βάρβαρο νεοφιλελευθερισμό», καθώς και την επιχειρηματολογία των υπολοίπων κομμάτων, στην προσπάθεια τους να τους πείσουν ποιος καλλιεργεί τα πλέον βιολογικά «λαχανάκια Βρυξελλών» στο Στρασβούργο, στα περιβόλια πέριξ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου!
Επειδή, όπως λένε, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, όλο και στήριζα τις ελπίδες μου, πως κάποιος επίσημος φορέας, θα είχε την ευαισθησία, να θυμίσει στους γέρους και να γνωρίσει στους νέους, το «χατζιδακικό πνεύμα»!
Το προ τετραετίας «αναγεννημένο εκ της τέφρας του Φεστιβάλ Αθηνών», προφανώς για να μη διασπάσει την ενότητα των προγραμματισμένων εκδηλώσεων του, δεν ενέταξε στο πρόγραμμα του ούτε μία εκδήλωση, για τον μουσικοσυνθέτη που το έργο του και η στάση ζωής του, προσφέρουν ακόμα και μετά τη θανή του μαθήματα ήθους και πολιτισμού.
Αγνοώ ποιοι ήσαν οι λόγοι που δεν «χώρεσε» ο Μάνος Χατζιδάκις ,στο «υποβαθμισμένο» Ρωμαϊκό Ωδείο του Ηρώδη του Αττικού. Στο Θέατρο του Λυκαβηττού, με το «καταπονημένο άνω διάζωμα». Στην Αίθουσα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής, {που φέτος θα λειτουργήσει και ως «Καθαρτήριος» χώρος, στις 8 & 9 Ιουνίου}. Στους χώρους, της νέας «φεστιβαλικής ελίτ», της οδού Πειραιώς. Στο Αρχαίο Θέατρο του Πολυκλείτου, που τα τελευταία χρόνια έχει μεταλλαχθεί σε «Διεθνή Πειραματική Σκηνή», ή έστω στη Μικρή Επίδαυρο, που νομίζω θα του ταίριαζε απόλυτα, λόγω θέσεως και περιβάλλοντος χώρου.
Ευτυχώς, πάντως, που δεν μπορώ, να τον ακούσω να με «επιπλήττει»,{πάντα με το μοναδικό του τρόπο},με σχόλιο του από το Τρίτο Πρόγραμμα του Ουρανού, για την ουτοπιστική μου αντίληψη, ότι «οι λιποθυμίες των άστρων, μπορούν να προκαλέσουν πολιτιστικές ανησυχίες»!