Κοινωνικές διαστρωματώσεις

Αυτή, δυστυχώς, είναι η εικόνα που έχει διαμορφωθεί - στην καλύτερη των περιπτώσεων – ανάμεσα στο κράτος και στην κοινωνία των πολιτών.
Αιτία όλης αυτής της κατάστασης: η εγκληματική αδιαφορία που έχει επιδειχθεί όλα αυτά τα χρόνια, από όλα τα κοινωνικά στρώματα ανεξαιρέτως και η κατάφορη κατάχρηση εξουσίας από τους εκπροσώπους του κράτους, οι οποίοι χωρίς αισθήμα ευθύνης και με οδηγό τους το "νόμιμον είναι και ηθικόν"περιφέρουν, χωρίς αιδώ, την πολιτική τους ανεπάρκεια.

Αποτέλεσμα να διασύρεται ολόκληρη η χώρα – χωρίς την ελάχιστη αντίδραση από τους πνευματικούς ανθρώπους - και να εμπαίζεται ένας ολόκληρος λαός, έστω κι αν φέρει και ο ίδιος μεγάλο μέρος ευθύνης.

Ένοχοι και χωρίς ελαφρυντικά και οι δύο πλευρές.

Σε όλους εμάς λοιπόν, «που είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα» - όπως θα επαναλάμβανε, επιτυχώς, και σήμερα ο αλησμόνητος Ντίνος Ηλιόπουλος - αφιερώνω τους στίχους του Βολφ Μπίρμαν: “ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ”, μελοποιημένους από το Θάνο Μικρούτσικο, σε μία συγκλονιστική ερμηνεία από τη Μαρία Δημητριάδη.

Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,
σ αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,
τους έχω βαρεθεί.

Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα,
των γραφειοκρατών η φάρα,
στήνει με ζήλο περισσό,
στο σβέρκο του λαού χορό,
στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή,
την έχω σιχαθεί.

Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους,
τους γερμανούς τους προφεσόρους,
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά,
αν δεν γεμίζαν ολοένα την κοιλιά,
υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχιοί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας γδαρτάδες,
κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,
με ιδεώδεις υποτακτικούς,
που είναι στο μυαλό νωθροί,
μα υπακοή έχουν περισσή,
τους έχω βαρεθεί.

Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.
Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.