ΚΕΦΑΛΗ ΝΕΜΕΣΙΣ«Κληρονόμοι μιας διεστραμμένης ιστορίας, όπου ανακατεύονται προδομένες επαναστάσεις, τρελαμένες τεχνολογίες, πεθαμένοι θεοί και ξοφλημένες ιδεολογίες, όπου μέτριες ηγεσίες μπορούν να καταστρέψουν τα πάντα αλλά δεν μπορούν να πείσουν κανέναν, όπου η νοημοσύνη ταπεινώνεται, αυτή η γενιά οφείλει, ξεκινώντας από τις αρνήσεις της, να αποκαταστήσει έστω και κάτι από την αξιοπρέπεια της ζωής και του θανάτου» ALBERT CAMUS*
Στο χθεσινοβραδινό ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ της ΝΕΤ, ο κ. Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης ξεκαθάρισε ότι, δεν πρόκειται να υπάρξει τιμωρία των υπευθύνων για την οικονομική καταστροφή της Ελλάδας και την απώλεια ακόμη και στοιχειωδών κεκτημένων των Ελλήνων εργαζομένων, διότι «η αναδρομική εφαρμογή των νόμων θα δημιουργήσει αιματοχυσία και ότι οι Κύριοι του κυβερνώντος κόμματος δεν είναι φασίστες»¨!
Αυτό στην πολιτική γλώσσα σημαίνει: «ότι είναι νόμιμον είναι και ηθικόν». Στη δημοσιογραφική χαρακτηρίζεται «ως πολιτικός πολιτισμός και δημοκρατική ευαισθησία» και στη γλώσσα του απλού λαού, που δεν χαμπαριάζει από ξύλινη γλώσσα και παράπλευρες έννοιες, εκφράζεται με την παροιμία: «κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει».
Ως εκ τούτου, λοιπόν, όσοι Έλληνες δεν έχουν καταθέσει ακόμη τον οβολό τους στο ανεξάρτητο Ταμείο Στήριξης της Ελλάδας, πρέπει να στέρξουν να το πράξουν, επικυρώνοντας με αυτό τον τρόπο το συγχωροχάρτι που παραχωρεί η παρούσα κυβέρνηση – γνωστή τακτική από εκείνους «που έχουν λερωμένη τη φωλιά τους - , σε όσους δημιούργησαν off shore εταιρείες, για να εξασφαλίσουν το μέλλον των παιδιών τους και στους αμειφθέντες πλουσιοπάροχα από τον Ύψιστο, για τη βαθιά τους πίστη και τις παρεχόμενες υπηρεσίες τους προς τους αντιπροσώπους Του.
Επιπροσθέτως, και σε όλους εκείνους που μνημονεύθηκαν από τον εν ευωχία στομαχική ευρισκόμενο τέως “κουρασμένο” πρωθυπουργό, κατά τη διάρκεια της πρώτης – και τελευταίας – συνεδριάσεως του Υπουργικού Συμβουλίου του, με αντικείμενο το Μεταρρυθμιστικό Πρόγραμμα – το οποίον απεδείχθη καθαρά απορρυθμιστικό - , στο Μέγαρον Μπαϊρακτάρη.
Η στήλη εύχεται περαστικά και εις άλλα με υγεία, σε όλους τους αιθεροβάμονες που πίστεψαν ότι, μπορεί ο πολίτης αυτής της χώρας να είναι η πρώτη προτεραιότητα στην ατζέντα των πολιτικών.
*Απόσπασμα από τον λόγο του, κατά την παραλαβή του Βραβείου Νόμπελ για τη λογοτεχνία, το 1975.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου