"Τι συλλογάται ο Ποιητής;"

-Ξέρω πολύ καλά τι συλλογάσαι, Ποιητή μου.
-Έπεσε και στα δικά σου τα χέρια “ Ο Χαιρετισμός στον Διονύση Σαββόπουλο” του κ. Λάκη Παπαστάθη*.
-Διάβασες κι εσύ - μεταξύ όλων των άλλων - για την πνευματική συγγένεια του κ. Δ. Σαββόπουλου με τον Μανώλη Αναγνωστάκη!
-Καταλαβαίνω απόλυτα, Ποιητή μου, τον προβληματισμό σου, για τα σημερινά πολιτιστικά πράγματα στον τόπο, όταν διαβάζεις εγκώμια σαν αυτά: «Ο Διονύσης Σαββόπουλος είναι ο πιο σημαντικός καλλιτέχνης της γενιάς μας σε όλες τις τέχνες. Τα τραγούδια του αποτελούν υλικό εθνικής παιδείας και τεκμήρια μελέτης της ελληνικής ιστορίας των τελευταίων δεκαετιών.»
-Όχι, Ποιητή μου. Μην πεις τον κριτικό τον λόγο. Δεν πρόκειται να φτουρήσει. Ειδικά, σε τούτη την εποχή της απενοχοποίησης της υποκειμενικότητας , που μας έχει επιβληθεί, από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
-Άλλωστε, Εσύ Ποιητή μου, γνωρίζεις , ότι η σκόνη του χρόνου ξέρει να κάνει πολύ καλά τη δουλειά της.
*(ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010)