Ο κ. Κούλογλου με την ευκαιρία της ανάληψης των νέων καθηκόντων του στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Ρ.Τ., έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Αποδέχτηκα την τιμητική πρόταση του κ. Γερουλάνου, καθώς αποκαθιστά μια κατάφορη αδικία που διεπράχθη εις βάρος μου και, το κυριότερο, έπληξε την ελεύθερη έκφραση και την ανεξάρτητη δημοσιογραφία, συστατικά στοιχεία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Αποδεικνύοντας ότι όπως και το ψέμα έτσι και η λογοκρισία έχει κοντά ποδάρια…» (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 29/01/2010)
Κατανοητή απόλυτα η έκφραση πικρίας του, όπως αυτή εκφράζεται στο πρώτο σκέλος της δήλωσής του. Προς τούτο και η αποφυγή κάθε σχολιασμού.
Στο δεύτερο σκέλος της δήλωσης του, ο κ. Κουλάγλου μας τα χαλάει λιγάκι.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, βρίσκω λιγάκι εγωιστική αυτή τη σύνδεση της προσωπικής του περιπέτειας – κολάσιμη, κατά τα άλλα, η πράξη του απελθόντος Προεδρείου της Ε.Ρ.Τ. – με την πρόκληση πλήγματος κατά της ελεύθερης έκφρασης και της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας.
Θα ήταν ευχής έργον να αποτελούσαν συστατικά στοιχεία της δημόσιας τηλεόρασης, τόσον η ελεύθερη έκφραση όσο και η ανεξάρτητη δημοσιογραφία, ειδικά στα δελτία ειδήσεων και στις διάφορες πολιτικές εκπομπές. Είναι κοινό μυστικό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, ότι η δημόσια τηλεόραση είναι το φερέφωνο της κάθε κυβέρνησης. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και κάποιοι υπερκομματικοί παρουσιαστές στον χώρο της.
Δοθείσης ευκαιρίας – άσχετο με την περίπτωση και τις δηλώσεις του κ. Κούλογλου – θα ήθελα να εκφράσω την ευχή όπως, εκτός από το ψέμα και τη λογοκρισία να αποκτήσουν κοντά ποδάρια και η διαπλοκή, ο κιτρινισμός, η παραπληροφόρηση, η χειραγώγηση, ο προσωπικός διασυρμός , ο λαϊκισμός και η πολιτική σκοπιμότητα, που εκφράζονται από μεγάλη μερίδα του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου