Τα ομηρικά έπη ξεκινούν με ένα κεράτωμα.
Όλα ξεκίνησαν από την διοργάνωση ενός σικέ reality διαγωνισμού ομορφιάς, με τον τίτλο “Τη Καλλίστη”: στα καθ΄ημάς “Για τη θεογκόμενα”.
Παραγωγός Εταιρεία “ Mount Olympus”. Εκτέλεση παραγωγής από την κακιασμένη Έριδα, εμπνεύστρια και προστάτιδα της ελληνικής φυλής μέχρι και σήμερα. Επιμέλεια προγράμματος: από τον προστάτη των απανταχού επιβητόρων και πρόεδρο των μελών της οργάνωσης: “ Ο.Κ.Ο.Κ” (Ότι Κάτσει, όπως Κάτσει), ασυγκράτητο Δία. Βοηθός επιμελητού προγράμματος, o τσαχπίνης Ερμής, γνωστός και ως η “φτερού” του Ολύμπου. Κριτής της μονομελούς επιτροπής, ο ωραίος Πάρις γνωστό playboy του διεθνούς jetset, που μετακλήθηκε ειδικά για την περίπτωση από το “ματσώ” Ίλιον της Φρυγίας. Υποψήφιες: η “κερατού” Ήρα – σύζυγος του αμφισεξουαλικού Δία, η “σπασίκλω” Αθηνά – σύμβουλος επί θεμάτων τοπικής αυτοδιοικήσεως και η “πηδούκλα” Αφροδίτη – παραγωγός “παρασήμων” για την παρασημοφόρηση διαφόρων ερωτικών ανδραγαθημάτων. Το βραβείο ήταν ένα χρυσό μήλο – πολλά δεινά έχει προκαλέσει στην ανθρωπότητα, τελικά, αυτό το φρούτο, είτε προσφέρεται από χέρι είτε από ερπετό – προσφορά του πιο luxurious κοσμηματοπωλείου του αθηναϊκού Quartier. Χορηγοί επικοινωνίας: το πολιτικό-στρατιωτικό κατεστημένο της εποχής.
Όπως ήταν φυσικό, δούλεψαν κι εδώ τα δύο εθνικά μας σπορ – ίντριγκα και λαμογιά – ευρέως διαδεδομένα τόσο μεταξύ των εξουσιαστών όσο και των πολιτών. Η Αφροδίτη – καλή “madame” και η κατέ – υποσχέθηκε στον Πάρι να του προσφέρει, ως μίζα, την πιο θεογκόμενα ελληνίδα, αν της έδινε εκείνης το βραβείο. Ήταν τότε που έκανε και τη κούρα ομορφιάς με τη “δίαιτα με τα μήλα”. Όπερ και εγένετο.
Το τι έγινε δεν περιγράφεται. Ξέσπασε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στο χώρο των ΜΜΕ. Μεγαλύτερο και από αυτό της ΕΡΤ, με τους μισθούς των συμβούλων της. Ανάστατο το ΕΣΡ της εποχής άρχισε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος την μελέτη των βιντεοκασετών της εκπομπής, για την επιβολή προστίμων. Οι καταιγιστικές εξελίξει, όμως, που ακολούθησαν το σκάνδαλο του διαγωνισμού –όπως η αρπαγή της καρακαλλόνας Ελένης από τον γκομενιάρη Πάρι, και ειδικότερα η εθνική προσβολή που προκλήθηκε από τον μεγαλοπρεπή “πήδουλο” του καψουρεμένου ζυγαριού στο νησάκι της Κρανάης, ανάγκασε το συμβούλιο να διακόψει τις σχετικές διαβουλεύσεις.
Ήταν ευνόητο ότι έπρεπε να δοθεί άμεση προτεραιότητα στην αποκατάσταση της θιγμένης τιμής των βασιλιάδων-στρατηγών. Έτσι με το σύνθημα: «Η τιμή τιμή δεν έχει και χαρά στον που την έχει», το εκστρατευτικό σώμα ξεκίνησε για να πάρει εκδίκηση για τα κέρατα του Μενέλαου. Τώρα η τιμή είχε να κάνει με την αξία των εσωρούχων της Ελενίτσας ή με την τιμή του χρυσού και άλλων μετάλλων που παράγονταν στην Τροία, θα σας γελάσω και δεν είναι στις προθέσεις μου. Άλλωστε, το να παίρνει κανείς σαφή θέση σε τόσο σημαντικά εθνικά θέματα, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος της εκδήλωσης εθνικού διχασμού.
Εδώ τελειώνει η δική μου αυθαίρετη αφήγηση, που αφορούσε τα παρασκήνια αυτού του πολεμικού έπους. Ενός έπους που καθιέρωσε το έγκλημα για λόγους τιμής. Ανοίγει παρένθεση. Και μετά τολμούν να υποστηρίζουν οι εθνικοί μειοδότες, ότι δεν αποτελούμε συνέχεια, αυτών των ηρωικών προγόνων. Κλείνει η παρένθεση.
Τα υπόλοιπα τα ξέρετε από το σχετικό σενάριο του Όμηρου, με τίτλο “ΙΛΙΑΔΑ”.
Για να πω τη μαύρη αλήθεια, πιστεύω ότι και η Πηνελόπη – σύζυγος Οδυσσέα – δεν είχε κλείσει σαν γυναίκα, αυτά τα είκοσι χρόνια, που ο αγαπημένος της σύζυγος βολόδερνε δεξιά κι αριστερά.
Δεν νομίζω ότι δούλευε τα χέρια της και τα πόδια της μόνο στον αργαλειό. Και κείνο το σάβανο να έχει τον ατελείωτο.
Δεν θέλω να πω κακή κουβέντα για τη γυναίκα – υπάρχει κα η μήνις των Θεών.
Αλλά να, πώς να το πω, βρε παιδί μου, πολύ θα μου άρεσε όλο αυτό το παραμύθι να τέλειωνε, όπως ακριβώς άρχισε. Με ένα κεράτωμα.
Το βρίσκω πολύ ανατρεπτικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου