Επιστροφή στην Μπλογκολάνδη

Μετά από μερικές μέρες ανάπαυλας, επιστροφή και πάλι στη Διαδικτυακή μας Πολιτεία. Την Πολιτεία της προσωπικής αυταπάτης, των αόριστων αισθήσεων και των συγκεκριμένων παραισθήσεων.
Οι μέρες απαιτούν ευχές κι αισιοδοξία.
Δεν γνωρίζω κατά πόσον οι ευχές για καλή χρονιά, ευτυχία και χαρά, μπορούν να τελεσφορήσουν σε μια “Ακυβέρνητη Πολιτεία”, οι πολίτες της οποίας βρίσκονται αντιμέτωποι, με μία ανεπαρκή Κυβέρνηση, που έχει περάσει στην επίθεση – οργανώνοντας έτσι την άμυνα της –κατά της χειμαζόμενης, (από τη χρόνια αβελτηρία της), κοινωνίας, χρησιμοποιώντας σαν πολιορκητικό κριό τον “επικινδύνως γραφικό”Αντιπρόεδρο της.
Θα μπορούσε κανείς να παραμείνει στην ευχή για καλή υγεία, (την οποίαν παρ’ όλα αυτά σας εύχομαι): η ερώτηση είναι, πως μπορεί κανείς να διατηρήσει την καλή του υγεία με όλο αυτό το κλίμα ανασφάλειας που καλλιεργείται από τα ξένα και τα ντόπια αρπακτικά όρνεα; Με το φάσμα της φτώχιας και της ανεργίας να πλανάται πάνω από όλο και μεγαλύτερες κοινωνικές ομάδες;
Αλλά, και πως μπορεί να αποκατασταθεί μια κλονισμένη υγεία, μετά την εξ’ ολοκλήρου κατεδάφιση του κράτους πρόνοιας;
Προφανώς, ακούγονται ζοφερά όλα τούτα, αλλά καλό είναι να ακούγονται και κάποιες φωνές, (και δεν εννοώ, φυσικά, της ταπεινότητας μου), που δεν καλλιεργούν τον συβαριτισμό, δεν επιδίδονται σε κυβερνητική προπαγάνδα και δεν προβαίνουν, εκ των υστέρων, σε αποκαλύψεις για την ψευδή οικονομική κατάσταση και την άναρχη συμπεριφορά πολιτείας και πολιτών, όπως αυτή διαμορφώθηκε τα τελευταία 35 χρόνια. Βέβαια, για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει τα Μέσα Μαζικού Επηρεασμού να αλλάξουν ρότα πλεύσης, αν δεν θέλουν να ακολουθήσουν την τύχη του Τιτανικού. Ήδη τα παγόβουνα καραδοκούν!
Με τις πρώτες σταγόνες του αγιασμένου ύδατος το Πνεύμα των Χριστουγέννων μας άφησε χρόνους. Δυστυχώς, δεν είχε τα ίδια αποτελέσματα και με τα πολιτικά παγανά, τα οποία, όπως αποδεικνύεται τα τελευταία χρόνια, είναι ανθεκτικότερα από τις κατσαρίδες και πιο επικίνδυνα από τα παραδοσιακά καλικαντζάρια.
Το 2010 – το οποίον ειρήσθω εν παρόδω κηρύχθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση Έτος κατά της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού, (μας κογιονάρουν κι από πάνω τα ευρωλιγούρια), - απεχώρησε από το προσκήνιο, αφήνοντας μπουναμά στη νέα χρονιά, περισσότερη φτώχεια και μεγαλύτερο κοινωνικό αποκλεισμό.
Το 2011 κατακλείστηκε και από άλλους μπουναμάδες। Την παρέμβαση της ΔΙΣ, (ένα αρκτικόλεξο που σε παραπέμπει κατ’ ευθείαν στον Μαμωνά), της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, με διακήρυξη“Προς τον Λαόν” – με αντανακλαστικά Ραντανπλάν - απόρροια της βαθιάς της ανησυχίας για μελλοντικές αποφάσεις του ΔΝΤ, σχετικά με τη φορολογία της Εκκλησιαστικής περιουσίας.
Την συμπεριφορά Ιεράρχη της Ελληνικής περιφέρειας, κατά την ορκωμοσία δημοτικού συμβούλου, που ενισχύει τα επιχειρήματα των άθεων, των αγνωστικιστών και γενικότερα όλων εκείνων που αντιστρατεύονται την πίστη τους.
Τα ανούσια μηνύματα των πολιτικών αρχηγών, το προεδρικό μήνυμα σε μορφή έκθεσης ιδεών και τα τυπικά μηνύματα-ευχολόγια των Ιεραρχών, με εξαίρεση, πάντοτε, τον ενθαρρυντικό και βάλσαμο λόγο του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ. Αναστάσιου.
Μετά από δύο μέρες είναι τα εννιάμερα του Νέου Χρόνου. Τυχαίο; Δεν νομίζω!