PINA BAUSCH. Η οραματίστρια του θεάματος

...Για να καταλάβει κανείς το έργο της Pina Bausch πρέπει να παρακολουθήσει το προσωπικό της οδοιπορικό. Γεννήθηκε το 1940 στο Σόλινγκεν. Ήταν κόρη ιδιοκτήτη καμπαρέ. Έτσι εξηγούνται όλες αυτές οι καρέκλες και όλα αυτά τα αταίριαστα ζευγάρια που στοιχειώνουν τις “συνθέσεις” της. Απόρροια από μνήμες σκηνών που καταγράφηκαν στο παιδικό μυαλό της.
Ξεκίνησε σε ένα “παιδικό μπαλέτο”. Δεν θα γίνει “μπαλαρίνα”. Θα αφιερωθεί στο χορό. Που; Στο Έσσεν, στη σχολή που διήυθυνε ο Kurt Jooss. Εκεί, δεν θα υπήρχε περίπτωση να αφομοιώσει κανείς κενά σχήματα {κινητικά}. Οι κινήσεις έπρεπε να συνδεθούν με τα συναισθήματα και τις συγκινήσεις. Η Pina Bausch δεν θα ξεφύγει από την επίδραση του Jooss. Το 1959, μια υποτροφία της επιτρέπει να μεταβεί για τελειοποίηση στη Νέα Υόρκη. Μελετά κοντά στον Jose Limon και τον Antony Tudor. O Tudor θα τη σημαδέψει καθώς τα μπαλέτα του χαρακτηρίζονται από μια οξεία αίσθηση του δράματος και της ανθρώπινης ψυχολογίας.
Τρία χρόνια αργότερα, επιστροφή στη Γερμανία και πρόσληψη από το Συγκρότημα “Folkwang” του Kurt Jooss. Το 1968, τα πρώτα της έργα θα συμπεριληφθούν στην ομάδα αυτή. Απ΄ό,τι λέγεται τα πρώτα της χορογραφικά δοκίμια ήταν επηρεασμένα από την τεχνική της Martha Graham. Όμως σιγά-σιγά η Pina Bausch θα βρει τους δικούς της τρόπους. Μια σύνθεση του 1971 και οι βακχικοί χοροί του ΤΑΓΧΩΥΖΕΡ την φέρνουν στο Βούπερταλ. Εκεί της αναθέτουν τη διεύθυνση του Συγκροτήματος “Folkwang” μαζί με το έμψυχο υλικό της ομάδας. Η Pina Bausch θα παραμείνει. Μαζί της και οι χορευτές. Από την περίοδο 1973-1974, θα αναλάβει το τμήμα του χορού στη Θεατρική Σκηνή του Βούπερταλ. Ποιος ήξερε άραγε τότε αυτό το ανώνυμο θέατρο; Ποιος το αγνοεί σήμερα; Σε λιγότερο από δέκα χρόνια αυτή η νέα γυναίκα, η λίγο χλωμή και λίγο θλιμμένη, θα ξεσηκώσει επανάσταση στον ευρωπαϊκό χορό. Επινοεί μια διάλεκτο της σωματικής κίνησης που έχει την ικανότητα να εκφράσει την κάθε ακρότητα, την κάθε βιαιότητα. Και, να, που απανωτά παρουσιάζει σαν αλλεπάλληλες εκρήξεις, τα έργα ΦΡΙΤΣ, ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΙΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ, ΤΑ 7 ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ, ΚΥΑΝΟΠΩΓΩΝ, Η ΡΕΝΑΤΕ ΒΓΗΚΕ ΕΞΩ, ΚΑΦΕ MULLER, ΤΟΠΟΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ κ.α.
{Από ένα κείμενο του Jean- Pierre Pastori}
«Με την ψυχολογία της, τους συλλογικούς αυτοσχεδιασμούς της, την υστερία της, με τον δηλητηριώδη αισθησιασμό της, τις αλλόκοτες εμπνεύσεις της {προπολεμικές επιθεωρήσεις, φωτορομάντσα…}, με τα ξεπερασμένα κοστούμια, τις παράλογες καταστάσεις, τα παραπλανητικά σκηνικά {ένα κρεβάτι από τύρβη, ένα δέντρο ανάποδα στη σκηνή, λιμνούλες με νερό, ξεπλυμένοι τοίχοι…} η Pina Bausch προκαλεί τον θεατή. Χωρίς όμως αυτή η πρόκληση να είναι ποτέ αδικαιολόγητη.
Η Pina Bausch επικαλείται τη δημιουργία της συγκίνησης μάλλον παρά τη δημιουργία της αίσθησης.»
Με την ευκαιρία του θανάτου της PINA BAUSCH, τούτη η αναφορά στη ζωή και το έργο της, αφιερώνεται σε όλους εκείνους που φαντασιώνονται ότι "κομίζουν γλαύκα ες Αθήνας", σχετικά με το Φεστιβάλ Αθηνών.

ΠΗΓΗ: Πρόγραμμα Φεστιβάλ Αθηνών. Θέατρο Ηρώδου Αττικού 15 ΙΟΥΝΙΟΥ-22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1987. ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΟ ΒΟΥΠΕΡΤΑΛ {PINA BAUSCH} KAΦΕ ΜΥΛΛΕΡ & Η ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΙΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ.