Εδώ οι ιερείς,εκεί οι ιερείς,που είναι οι ιερείς;

«Όπως είχα δημοσίως δεσμευτεί, συνομίλησα σήμερα επί μακρόν με τον σκηνοθέτη κ. Γαβρά για το ενημερωτικό φιλμ της ιστορίας του Παρθενώνα που προβάλλεται στο Μουσείο της Ακρόπολης. Μετά από εκτενή διάλογο και ανάλυση που έγινε γύρω από τις ιστορικές αναφορές και την καλλιτεχνική παρουσίαση του, ο κ. Γαβράς διευκρίνισε απολύτως ότι στην επίμαχη σκηνή του φιλμ δεν απεικόνιζε, ούτε υπονοούσε ότι οι καταστροφές έγιναν από ιερείς, αλλά από ανθρώπους της εποχής. Κατόπιν αυτής της αυτονόητης διευκρίνισης του κ. Γαβρά, την οποία ως ιστορική αποτύπωση αποδέχεται το Μουσείο, το ενημερωτικό φιλμ θα συνεχίσει να προβάλλεται κανονικά». (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, Τετάρτη 5 Αυγούστου 2οο9)
Μετά την παραπάνω δήλωση του προέδρου του Μουσείου της Ακρόπολης, που ξεκαθαρίζει ποιοι τελικά ήταν οι πραγματικοί καταστροφείς του Παρθενώνα, έφυγε ένα βάρος από πάνω μου.
Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι, θα αισθανόμουν απόλυτα ανακουφισμένος και εντελώς απαλλαγμένος από το φόβο του «σκανδαλισμού» και το σαράκι του «διχασμού», αν ο κ. Πρόεδρος αιτιολογούσε-το ίδιο πειστικά-και το απόσπασμα εκείνο, από το άρθρο του αναπληρωτή διευθυντή του Μουσείου, κ. Αλέξανδρου Μάντη: DISJECTA MEMBRA. Η ΔΙΑΡΠΑΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ, που αναφέρεται στους πραγματικούς καταστροφείς του Ναού.
Κι, επειδή, πιστεύω ακράδαντα ότι «Επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως» και «προστάτιδα κάθε παθήσεως», όπως προσθέτει η ταπεινότητά μου, το αντιγράφω, για μία ακόμα φορά.
«Αξιομνημόνευτη και σοβαρή δοκιμασία υπέστησαν τα μνημεία της Ακρόπολης στα χέρια των Χ ρ ι σ τ ι α ν ώ ν. (Η υπογράμμιση δική μου). Στο φανατισμό τους οφείλεται η βάρβαρη απολάξευση των μετοπών τριών πλευρών του Παρθενώνα, της ανατολικής, της βόρειας και της δυτικής, η καθαίρεση των εναετίων γλυπτών του μέσου του ανατολικού αετώματος, για την εξασφάλιση του απαραίτητου φωτισμού της αψίδας κατά την μετατροπή του Παρθενώνα σε χριστιανική εκκλησία (5ος-6ος μ.Χ. αι.)…»(ΑΝΘΕΜΙΟΝ, 4ο τεύχος, Δεκέμβριος 1997)
Στ΄αλήθεια δεν καταλαβαίνω γιατί οι Δημόσιοι Λειτουργοί, δοκιμάζουν τις αντοχές μας, παίζοντας με τα νεύρα μας και υποτιμώντας τη νοημοσύνη μας.
Δηλαδή, εγώ τώρα πρέπει να πιστέψω ότι, μια μέρα κάποια Α-γνώστου Τ-αυτότητας Ι-ερόσυλα Ά-τομα, με δική τους πρωτοβουλία, άρπαξαν ότι αιχμηρό αντικείμενο βρέθηκε μπροστά τους, ανέβηκαν στον Ιερό Βράχο και πελέκησαν τις μετόπες του Παρθενώνα, για χαβαλέ! Εκτός, φυσικά, από την 32 μετόπη της βόρειας πλευράς, γιατί «έφερνε» προς τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, και τις 23 μετόπες της νότιας πλευράς, που τη μάχη ανάμεσα στους Κένταυρους και τους Λαπίθες, την ερμήνευσαν σαν τη μάχη ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Εκείνο που θαυμάζει κανείς σε αυτούς τους «ανθρώπους της εποχής», είναι η επιλεκτικότητα τους! (Περιττό να επισημανθεί ότι, αυτές τις διασωθείσες μετόπες «σούφρωσε» ο Έλγιν, χρησιμοποιώντας τις αποικιοκρατικές τακτικές της πατρίδας του.)
Ή, πρέπει να αποδεχτώ ότι, ο στρατευμένος πολιτικός σκηνοθέτης και σεναριογράφος κ. Γαβράς, που με τις ταινίες του συγκρούστηκε με τα σκληρά στρατιωτικά καθεστώτα και το πανίσχυρο Βατικανό, πήρε πίσω ότι είχε αρχικά δηλώσει, για την «επίμαχη» σκηνή του ντοκιμαντέρ του.
Νομίζω, πως η Πύρρειος Νίκη δεν ταιριάζει στον κ. Γαβρά.