"ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ" 2009

Gummy bear: Το πρόσωπο της χρονιάς.

Προς μεγάλη ανακούφιση των φιλήσυχων πολιτών και των καλών νοικοκυραίων και προς μεγίστη απογοήτευση της κομματικής σπέκουλας και των τζαμάδων, φέτος τον Δεκέμβριο δεν προκλήθηκε τυχαία εκπυρσοκρότηση και εξοστρακισμός σφαίρας από κάποιο περίστροφο ένστολου ανδρός, επιφορτισμένου με την προστασία του πολίτη, με τα γνωστά θλιβερά αποτελέσματα που σημάδεψαν τον περσινό Δεκέμβρη. Έτσι, το οικολογικό χριστουγεννιάτικο δέντρο της πόλης γλύτωσε τον εμπρησμό. Ανοίγει παρένθεση. Τη θεάρεστη τούτη πράξη θα την αναλάβουν μετά τη δεντροφύτευση, των επιμέρους μικρών κωνοφόρων που το απαρτίζουν, στις καμένες περιοχές, οι γνωστές «φυσιολατρικές ομάδες» καταπατητών δασικών εκτάσεων.» Κλείνει η παρένθεση. Όπως, και ή απουσία κατηγορούμενου, έδωσε την ευκαιρία στον πολύ γνωστό μας ποινικολόγο, να ξεκουραστεί στην ελληνική Courchevel του Παρνασσού.
Υπήρξαν άλλα θέματα, όχι κατ΄ανάγκη ήσσονος σημασίας όπως του περασμένου Δεκέμβρη , που απασχόλησαν – λέμε τώρα – την κοινή γνώμη. Ας δούμε κάποια από αυτά.

Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΑ…ΨΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗΣ: Στο ίδιο κωμικοτραγικό έργο θεατές που παίζεται εδώ και σαράντα χρόνια, με τεράστια επιτυχία ως προς το ανέβασμα του σε διάφορες χώρες του πλανήτη και ως προ τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων πρωταγωνιστών και μη από διάφορες χώρες. Ο λόγος, φυσικά, για την τελευταία συνδιάσκεψη της Κοπεγχάγης, που το αποτέλεσμα της ήταν μια τρύπα μεγαλύτερη και από αυτή του όζοντος.
Η αρνητική στάση των Η.Π.Α. και της Κίνας - των δύο μεγαλύτερων ρυπαντών του πλανήτη - είχε σαν αποτέλεσμα την απομάκρυνση του οράματος του κ. Daniel Cohn-Bendit, για “green deal” και τη διάψευση της αισιοδοξίας της κ. Τίνας Μπιρμπίλη για μια δεσμευτική συμφωνία. (Κόσμος του Επενδυτή, 5-6 Δεκεμβρίου 2009)
Δεν γνωρίζω ποιος θα είναι ο ρόλος που θα διαδραματίσει στο μέλλον η μαρξιστική Κίνα πάνω στο συγκεκριμένο πρόβλημα. Είμαι, όμως, απόλυτα βέβαιος ότι, ο νομπελίστας κ. Barack Obama όταν θα πάψει πλέον να είναι ένοικος του Λευκού Οίκου, θα αφιερώσει τη ζωή του στον αγώνα για τη σωτηρία του πλανήτη – όπως και ο συμπατριώτης του κ. Al Gore – δίνοντας τις ακτιβιστικές του μάχες, σε όλες τις γωνιές του πλανήτη, έναντι αδροτάτης αμοιβής, για την εξασφάλιση της αειφορίας των προσωπικών του συμφερόντων.

ΤΑ ΕΝ ΟΙΚΩ ΜΗ ΕΝ ΔΗΜΩ:Φέτος τα Χριστούγεννα η ανταπόκριση μας στα καταναλωτικά έθιμα ήταν αρκούντως συγκρατημένη. Όχι τόσο λόγω της οικονομικής κρίσης, που όπως μας πληροφορούν οι αρμόδιοι και υπεύθυνοι γι΄αυτήν τη κατάσταση, μοιάζει με χαίνουσα μαύρη τρύπα έτοιμη να μας καταπιεί, αλλά για την αποφυγή, έτι περαιτέρω, προκλήσεων προς τους διεθνείς δανειολήπτες μας, με την αλόγιστη καταναλωτική συμπεριφορά μας.
Ξέρετε, αυτούς τους διεθνείς οργανισμούς, που όταν παίρνουμε δανεικά τους ονομάζουμε οικονομικούς οίκους, και όταν μας τα ζητάνε πίσω , τους αποκαλούμε κερδοσκόπους. Για το λόγο αυτό κι εκείνοι, με τη σειρά τους, συμπεριφέρονται στη χώρα μας, σαν σε “οίκο ανοχής”.

ΠΑΡΤΙ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΜΕ ΛΗΓΜΕΝΕΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΚΟΝΣΕΡΒΕΣ: «Πενία τέχνας κατεργάζεται». Προφανώς, αυτό είχαν κατά νου οι διευθυντές προγράμματος του μεγάλου καναλιού, όταν σχεδίαζαν το πρόγραμμα του σταθμού για το τρέχον τηλεοπτικό έτος. Θέλω να πιστεύω ότι αυτή η “σηριαλοποίηση” του επετειακού προγράμματος, που έχει πάρει το χαρακτήρα μακριάς σαρακοστής, είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης που έχει πλήξει και τα ΜΜΕ.
Βέβαια, τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται ένα ξεχείλωμα στις διάφορες επετείους των ανθρώπων ή και αυτών ακόμη των μέσων του χώρου του θεάματος και του ακροάματος, τηρουμένων πάντοτε των αναλογιών. Αλλά και αυτό να μη συνέβαινε, είναι γνωστό ότι είμαστε η χώρα της υπερβολής. Ως πρόχειρο παράδειγμα αναφέρω την περίπτωση της κ. Στέλλας Μπεζαντάκου. Όπως δήλωσε, λοιπόν, η καλήπυγος αοιδός σε πολιτιστική εκπομπή της απογευματινής ζώνης – με μουσική γέφυρα τη μεγάλη της επιτυχία “Χωνάκι Παγωτό” – «την ονομαστική της εορτή την εορτάζει επί τριήμερο. Την παραμονή με τους φίλους της. Ανήμερα με την οικογένεια της και την επομένη με το φίλο της.»
Το γεγονός ότι δεν έχει εκδηλωθεί στον τηλεοπτικό πληθυσμό της χώρας επιδημία σκορβούτου ή σαλμονέλωσης, από τη συνεχή κατανάλωση ληγμένων τηλεοπτικών κονσερβών, οφείλεται καθαρά στο ό,τι έχει αναπτύξει αντισώματα, από τη συνεχή έκθεσή του στην τηλεοπτική αυτή λοίμωξη.
Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχουν πειραχθεί άλλα σημαντικά όργανα του σώματος του, όπως για παράδειγμα, ο εγκεφαλικός του ιστός.
Τι άλλο μπορεί να υποθέσει κανείς ακούγοντας από τον παρουσιαστή των επετειακών εκπομπών – να μου το θυμηθείτε ότι μια μέρα ο εν λόγω παρουσιαστής θα είναι ο αντίστοιχος “Αλέξης Κωστάλας της ιδιωτικής τηλοψίας” – ότι σχεδόν 4 εκατομμύρια τηλεθεατών συμμετείχαν στην on line ψηφοφορία, για να απολαύσουν τηλεοπτικά προϊόντα, της τελευταίας 20ετίας, που δεν τα καταδέχονται πλέον ούτε οι σκόροι!


ΕΜΕΙΣ ΤΟΥ 60 ΟΙ ΑΦΕΛΕΙΣ: «Μου κάνει εντύπωση που ο Διονύσης Σαββόπουλος δεν συμμετείχε στο Γούντστοκ… Πως πραγματοποιήθηκε το Γούντστοκ χωρίς το Διονύση, μου λέτε;» (ΣΥΝΠΛΗΝ, ΠΟΝΤΙΚΙ ART, Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009). Επιτυχής σχολιασμός για τον τραγουδοποιό του μέλλοντος μας, ο οποίος διαχειρίζεται την δεκαετία του 60 σαν να αποτελεί προσωπική του υπόθεση. Εγώ, πάντως, παρ΄όλα όσα γράφονται, είμαι αποφασισμένος να παρακολουθήσω την τελευταία εκδήλωση, αυτού του αφιερώματος. Όλο και κάποια τούρτα θα κάνει την εμφάνιση της, από την οποία ευελπιστώ τούτη τη φορά να εξέλθει πυροσβέστης και όχι καμιά σταρλετίτσα ριαλιτοπαίχνιδου.