Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Γαλάζια Αυτοκάθαρση. 'Εχει να γίνει ... του "ΟPA"!

Υποψιάζομαι πως ο κ. Σαμαράς θα ψιθυρίζει, πολύ συχνά τώρα τελευταία, τους στίχους του κ. Μιχάλη Κακογιάννη – κοίτα ρε που κάνει ρήμα με το Μπακογιάννη (!) – έστω κι ελαφρώς παραποιημένους: «εφτά τραγούδια θα σου πω, για να διαλέξεις το σκοπό, / για να μου πεις, για να σου πω το “ Άει… στο καλό!”.

Παρ’ ό,τι δεν είμαι ψηφοφόρος της Νέας Δημοκρατίας, έχω όλη την καλή διάθεση να τον βοηθήσω να βρει αυτόν τον σκοπό, για να ξεπεράσει το δίλλημα του κι έτσι να προχωρήσει την αυτοκάθαρση – για κάθαρση ούτε κουβέντα, βέβαια – στο κόμμα του (;).

Ομολογουμένως, είμαστε πολύ τυχεροί και οι δυο!

Ούτε εκείνος θα χρειαστεί να περιμένει για πολύ, ούτε εγώ να ψάχνω επί πολύ.

Ας είναι καλά η αγαπημένη μας ΕΡΤ, που μας πρόσφερε έτοιμα στη γιουροβιζιονική πιατέλα τα εφτά εξαίρετα τραγούδια, τα οποία εκπροσώπησαν με τον καλύτερο τρόπο όλες τις σύγχρονες τάσεις – ακόμη και αυτού του εμετού – κι έφεραν σε δύσκολη θέση την επιτροπή.

Λοιπόν, μέσα σε αυτή τη μουσική πανδαισία ξεχώρησε ένα τραγούδι, του οποίου οι στίχοι ανταποκρίνονται ταμάμ στις προθέσεις του κ. Σαμαρά σχετικά με την ανανέωση του κόμματος του.

Πολύ καλά καταλάβατε είναι το “OPA”! Το τραγούδι, που σύμφωνα με το τελευταίο τεύχος της ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ, έχει άρωμα από Ελλάδα. Όχι παίζουμε!

Διαβάστε παρακαλώ με προσοχή τους στίχους του εν λόγω τραγουδιού – οι οποίοι ανήκουν στον κ. Γιάννη Αντωνίου – και είμαι σίγουρος ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου.

« Έκαψα το χτες νύχτες μου παλιές / θρύψαλα οι αναμνήσεις έγιναν κι αυτές / Λύπες και φωνές άδικες ευχές / Κι άφησα σε μια γωνιά ανοιχτές πληγές / Έκαψα το χτες νύχτες μου παλιές / Όνειρα και εφιάλτες ρίχνω στις φωτιές / Δάκρυα καυτά ψέματα πολλά / μοιάζουν σαν βουβή ταινία που δεν βλέπω πια
Opa – βάζω μια φωτιά / Σ’ όλα τα παλιά / Όλα θα τα αλλάξω – opa / Και θα το φωνάξω – opa / Περασμένα ξεχασμένα κι όλα από την αρχή ξανά – opa
Έκαψα το χθες νύχτες μου παλιές / Κι από το μηδέν αρχίζω όσο κι αν δεν θες / Δάκρυα καυτά ψέματα πολλά / Πλήρωσα όσα χρωστούσα και τα δανεικά – opa»

Η στήλη – πάντοτε τολμηρή και ρηξικέλευθη – προτείνει στον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, όπως χρησιμοποιήσει το εν λόγω έθνικ άσμα σαν νέο ύμνο, για το καινούργιο του κόμμα, όταν με το καλό ολοκληρωθεί η αναπαλαίωση του.


Φιλαράκια (friends), το έχουμε ξαναπεί και στο παρελθόν: δεν θέλουμε «ΟΥ».

2 σχόλια:

ezak είπε...

...μα και στο παΣΟΚ είχανε βγάλει τα μάτια τους, θυμάσαι τι καφέδες έφαγε ο Βενιζέλος, στο τέλος όμως ο ανίκανος, σύμφωνα με παλιότερες δηλώσεις του Πάγκαλου για τον Γιωργάκη, κατάφερε και τους ένωσε.Έτσι και στη Νουδου θα φαγωθούνε, θα περάσει ο καιρός και θα είναι οι κατάλληλοι να κυβερνήσουν και πάλι.Έπαψα να ασχολούμαι πια, τους βαρέθηκα και τους σιχάθηκα...όλους μικρούς και μεγάλους...για τα πανηγύρια είναι...

Χρήστος είπε...

Φίλτατε ezak, καλησπέρα.
Δεν αμφισβητεί κανείς ότι τα ίδια και χειρότερα συνέβησαν στο στρατόπεδο των «σοσιαλιστών».
Τώρα είναι η σειρά των νεοφιλελευθέρων, για το ανέβασμα του ίδιου έργου. Εξ ου και η αναφορά.
Αυτός ακριβώς είναι ο στόχος του. Να πάψουμε να ασχολούμαστε μαζί τους, από βαρεμάρα και σιχαμάρα.
Νομίζω, πως αν παίξουμε το παιχνίδι τους και τούτη τη φορά, εμείς θα καταλήξουμε να είμαστε για τα πανηγύρια.
Οι καιροί ου μενετοί.