Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Η κοντή μνήμη του Έλληνα



Έχω διαβάσει αρκετά δημοσιεύματα σχετικά με το ανέβασμα του θεατρικού έργου του Tony Kushner “ Άγγελοι στην Αμερική”, στην Πειραιώς 260, στα πλαίσια του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών.

Σε όλα σχεδόν τα δημοσιεύματα – αφήνω κι ένα περιθώριο, στην περίπτωση που κάποιο έχει διαλάθει της προσοχής μου – δεν γίνεται καμία αναφορά σε προηγούμενο ανέβασμα του στην Ελλάδα. Αντιθέτως, αναφέρονται, με κάθε λεπτομέρεια, σε παραστάσεις που έχουν δοθεί ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού, καθώς και στη μεταφορά του στην κινηματογραφική οθόνη.

Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια επιχειρείται μια προσπάθεια να γραφεί η θεατρική ιστορία της Ελλάδας από την αρχή. Ένα είδος παρθενορραφής – θα λέγαμε – προκειμένου να επικρατήσει η ιδέα της παρθενογένεσης. Καταλήγω σε αυτό το συμπέρασμα, γιατί δεν θέλω ούτε να το διανοηθώ ότι, κάτι τέτοιες αποσιωπήσεις είναι αποτέλεσμα άγνοιας. Πολύ χειρότερη υπόθεση, από την αρχική άποψη.

Το εν λόγω θεατρικό έργο, λοιπόν, – μόνον το πρώτο μέρος (millennium approaches) - πρωτοπαρουσιάστηκε στην Ελλάδα τη θεατρική περίοδο 1993-΄94 από το “Θέατρο Έρευνας” του Δημήτρη Ποταμίτη – ιδρυτή και ψυχή του εν λόγω θεάτρου -, σε σκηνοθεσία του ίδιου, για την οποία ο κριτικός κ. Γιάννης Βαρβέρης είχε γράψει μεταξύ των άλλων και τα εξής:
«Ο Δημ. Ποταμίτης σκηνοθέτησε φέτος το έργο του Τόνι Κούσνερ “Άγγελοι στην Αμερική”. Ακολούθησε πιστά τη φιλμική, σε 36 σκηνές, δομή του κειμένου, μια δομή που σκηνοθετικά και του πηγαίνει και της έχει βρει τα κλειδιά. Τις ποικίλες γλωσσικές όψεις του κειμένου ανέδειξε με ευελιξία η μετάφραση Ερ. Μπελιέ. Πάνω σ’ αυτές ο Ποταμίτης παρέδωσε μια παράσταση ευκίνητη, με χυμούς , ζωηρές εναλλαγές και μέριμνα ομοιογένειας…» (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΕΣ, Κυριακή 3 Απριλίου 1994)

Στον θίασο συμμετείχαν, πέραν του Δ. Ποταμίτη, που κρατούσε και το ρόλο του οροθετικού Πράϊορ Γουώλτερ, και οι ηθοποιοί: Βίλμα Κύρου, Ματίνα Καρρά, Πάνος Πανόπουλος, Μαρίνα Ταβουλάρη, Νικόλας Βαγιονάκης.

Όπως μπορεί πολύ εύκολα να διαπιστώσει κανείς, πέραν από τους έκπτωτους “Αγγέλους στην Αμερική” έχουμε και τους “ξεχασμένους αγγέλους” στην Ελλάδα.

Εν πάση περιπτώσει, τελούμε εν αναμονή της παράστασης, η οποία, όπως διαβάζω, θα είναι ιδιαίτερα τολμηρή. Ευελπιστώ ότι η αναμέτρηση του έργου με την « υποκριτικά ανεκτική ελληνική κοινωνία», δεν θα δημιουργήσει ιδιαίτερα προβλήματα στον σκηνοθέτη κ. Νίκο Μαστοράκη, ο οποίος δηλώνει σε συνέντευξή του προς την κ. Ιωάννα Κλεφτογιάννη (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ): «Γενικότερα αισθάνομαι ότι δουλεύω κάτω από συνθήκες περιρρέουσας ατμόσφαιρας τραγικές…» Απόλυτα κατανοητό.

Οψόμεθα εις Πειραιώς 260!

Δεν υπάρχουν σχόλια: