Ένα "Δελτίο Καιρού" σύγχρονων ακραίων επι-καιρικών φαινομένων

Η αλήθεια είναι πως δεν τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση στις κάθε είδους παγκόσμιες ημέρες.
Πιστεύω πως τις χρησιμοποιούμε περισσότερο σαν άλλοθι, παρά για να εκφράσουμε το πραγματικό μας ενδιαφέρον.
Κάποιες, όμως, από αυτές πυροδοτούν τη σκέψη μας με διάφορους συνειρμούς που σχετίζονται με γεγονότα που παίζουν καταλυτικό ρόλο στην ανθρωπότητα.
Να, όπως ακριβώς η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Μετεωρολογίας, η οποία ανέσυρε, κυριολεκτικά, από τα βάθη της μνήμης μου το «Δελτίο Καιρού», του πολύ γνωστού συγγραφέα και ποιητή κ. Μήτσου Κασόλα, (Ο Πρίγκηπας, Αγγελίνα, Το Σάπιο Νερό, Η Άλλη Αμερική κ.α.).
Σε αυτό, βέβαια, βοήθησαν και τα τελευταία διεθνή γεγονότα που δίνουν την εικόνα της βίαιης διάρρηξης του πολιτικο-οικονομικού αποστήματος, που χρόνια τώρα κατατρώει το αρρωστημένο κορμί του πλανήτη μας.
- Ο παραμερισμός της ιστορικής μνήμης από τους Ιάπωνες για το πυρηνικό ολοκαύτωμα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με μοναδικό στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας με κάθε κόστος.
- Η δίψα του νομπελίστα Ειρήνης πλανητάρχη, (που είσαι νιότη που’ δειχνες πως θα γινόμουν άλλος), για τα πετρέλαια και το αέριο της Λιβύης.
- Η παραδοσιακή υπακοή της Βρετανικής οικιακής βοηθού, στον Λευκό Οίκο.
- Ο αστείος «βοναπαρτισμός» του «μικρούλη» Νικολά.
-Το «βουλιμικό σύνδρομο» των υπολοίπων ηγετών – τρομάρα τους και τρομάρα μας – της «πολιτισμένης» Δύσης.
Ήταν μερικά από τα ερεθίσματα που μου έφεραν στο νου τους προφητικούς κι επίκαιρους στίχους του κ. Μήτσου Κασόλα, που μελοποίησε ο γνωστός συνθέτης κ. Γιάννης Μαρκόπουλος κι ερμήνευσε με την επική φωνή της η αξέχαστη Μαρία Δημητριάδη.