Από την ημέρα της απάλειψης (στην Ελλάδα πάντα χρησιμοποιούμε παράπλευρες έννοιες, για να αποφεύγονται οι παράπλευρες απώλειες!), των “σκανδαλιστικών” και “διχαστικών” (σύμφωνα με το σκεπτικό των εμπλεκομένων μερών: «Το μουσείο δεν διχάζει ούτε σκανδαλίζει». Δήλωση κ. Αντώνη Σαμαρά, εφ, “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ”, Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009) σκηνών από το βίντεο του κ. Κώστα Γαβρά, προσπαθούσα να θυμηθώ, και από πού αλλού είχα αντλήσει τη σχετική πληροφορία, που απέδιδε ακριβώς την απολαξευμένη σκηνή του εν λόγω βίντεο.
Το σίγουρο ήταν ότι δεν ήταν μια οπτικοποιημένη πληροφορία. Κάπου το είχα διαβάσει. Έτσι, πήρα τη μεγάλη απόφαση να αναρριχηθώ στο πατάρι και να ψάξω στις “κούτες με τους θησαυρούς” Εκεί, λοιπόν, ανάμεσα στα παλαιά προγράμματα του π. Λ. (πριν Λούκου), Φεστιβάλ Αθηνών, τα πολύτιμα τεύχη του περιοδικού “TΕΤΑΡΤΟ”, του Μάνου Χατζιδάκι και σε ένα σωρό άλλα ενδιαφέροντα έντυπα του περιοδικού τύπου, βρήκα την πηγή της πληροφόρησης μου.
Το 4ο τεύχος ( Δεκέμβριος 1997) του Ενημερωτικού Δελτίου της ένωσης των Φίλων της Ακροπόλεως, το ΑΝΘΕΜΙΟΝ. Στο άρθρο DISJECTA MEMBRA. Η ΔΙΑΡΠΑΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ, του έφορου Ακρόπολης και αναπληρωτή διευθυντή του Μουσείου, κ. Αλέξανδρου Μάντη, που περιέχεται στο εν λόγω δελτίο, μεταξύ των άλλων, διαβάζουμε και τα εξής, άκρως κατατοπιστικά, πάνω στο επίμαχο θέμα:
<<… Αξιομνημόνευτη και σοβαρή δοκιμασία υπέστησαν τα μνημεία της Ακρόπολης στα χέρια των Χριστιανών. Στο φανατισμό τους οφείλεται η βάρβαρη απολάξευση των μετοπών τριών πλευρών του Παρθενώνα, της ανατολικής, της βόρειας και της δυτικής, η καθαίρεση των εναετίων γλυπτών του μέσου του ανατολικού αετώματος, για την εξασφάλιση του απαραίτητου φωτισμού της αψίδας κατά την μετατροπή του Παρθενώνα σε χριστιανική εκκλησία (5ος-6ος μ. Χ. αι.)…>>
Από την περιγραφή αυτή προκύπτει, ότι ο κ. Γαβράς δεν έκανε τίποτα λιγότερο ή περισσότερο, από το να καταγράψει, ως έχουν, τα συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα, που στην ουσία δεν αμφισβητούνται από κανένα. Το μόνο ακούσιο “λάθος “ του είναι, ότι ζώντας τόσα χρόνια στο εξωτερικό, έχει λησμονήσει πως σε μας τους Έλληνες αρέσει να πορευόμαστε και να βολευόμαστε με “αληθινά ψέματα και ψεύτικες αλήθειες”!
Βέβαια, ουδέν κακόν αμιγές καλού! Αυτή η αψυχολόγητη ενέργεια, της απολάξευσης της εικόνας , που δικαιολογημένα προκάλεσε τόσο θόρυβο, είχε σαν αποτέλεσμα την πληροφόρηση του κόσμου, για τους βανδαλισμούς των αρχαίων μνημείων. Πιστεύω, πως θα φροντίσει, ΤΩΡΑ, όλος αυτός ο κόσμος, που είχε παντελή άγνοια (σαφώς, όχι από δική του υπαιτιότητα)των ιστορικών αυτών πληροφοριών, να μάθει και για το γκρέμισμα και την καταστροφή και άλλων ναών, πέραν του Παρθενώνα. Την μετατροπή σε οικοδομικά υλικά (ασβέστη), όσων μαρμάρων και κιονόκρανων δεν είχαν την τύχη, να εντοιχιστούν στους ναούς της νέας θρησκείας. Καθώς και για την άσκηση στη σκοποβολή, των νεαρών βλαστών της αστικής αθηναϊκής κοινωνίας του 1860, επί της λεοντοκεφαλής που είχε απομείνει στη βορειανατολική γωνιά του Παρθενώνα, κατά τον εορτασμό της Αναστάσεως (ΜΑΝΟΛΗΣ ΚΟΡΡΕΣ, εφ. “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ”, Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009).
Οι θέσεις του εκκλησιαστικού ιερατείου, στα θέματα της προσωπικής ελευθερίας του ατόμου, είναι και γνωστές και αμετακίνητες. Όπως και η ενδοτικότητα του επίσημου κράτους, στις αντιδεοντολογικές απαιτήσεις τούτων των εκκλησιαστικών κύκλων. Η συνεργασία τους στηρίζεται στη γνωστή μέθοδο «Τα ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο»! Αν και τώρα τελευταία θα τους ταίριαζε «Κράτα με να σε κρατώ, να ανεβούμε το βουνό»! Για τούτο και δεν χρειάζεται να ασχοληθεί κανείς περισσότερο μαζί τους.
Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης, όμως, κατά την ταπεινή μου άποψη, θα πρέπει να αποφεύγει τέτοια “ολισθήματα”, που μπορούν να αποδυναμώσουν τη διαπραγματευτική θέση της χώρας απέναντι στους Άγγλους, από τους οποίους απαιτεί την επιστροφή των “απαλλοτριωμένων” Μαρμάρων του Παρθενώνα.
Το να θυμόμαστε κάπου-κάπου και τα λόγια του Δ. Σολωμού, ότι «Το Έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό», δεν είναι και τόσο κακό!
ΦΩΤΟ: Η 32η μετόπη της βόρειας πλευράς, η οποία διέφυγε το βανδαλισμό, επειδή κάποιοι πίστευαν ότι απεικονίζε σκηνή από τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου!
2 σχόλια:
Συγχαρητηρια και παλι,εκτος απο την γλωσσα, θαυμαζω και την πολυ καλη τεκμηριωση των γραπτων σου. θα επιμεινω ομως, στο οτι πρεπει, κατα την γνωμη μου αυτα τα γραπτα να αποστελωνται και σε καποια εφημεριδα σοβαρη, οπως η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, καλη δυναμη και συνεχεια με εκτιμηση Περικλης
Φίλε Περικλή,δεν νομίζω πως η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ έχει ανάγκη από τα δικά μου γραπτά.Άλλωστε η μικρή αυτή προσπάθεια,γίνεται περισσότερο για τη δική μου συναισθηματική αποσυμπίεση, και όχι για να κομίσω γλαύκα ες Αθήνας και μάλιστα σε καιρούς,που κανένας δεν την έχει ανάγκη.Πέρα από ολα τούτα,σε ευχαριστώ,για μια ακόμη φορά για τα καλά σου λόγια!
Δημοσίευση σχολίου